yıl 2002 haziran; okulda dersler bitmiş, zaman geçirilmek için gidildiği vakitler. brazilya'ya 2-1 yenildiğimiz maçta okuldan kaçılır, kosta rika ile 1-1 berabere kaldığımız maçta lgs sınavından erken çıkılır, çin'i 3-0 yendiğimiz maçta; müdür bey herkesi idari izinli sayacağını belirterek maçı izlemeye izin verir, 1-0 almış olduğumuz japonya ve senagal maçlarında; camide verilen temel dini bilgiler kursundan erkenden kaçılır, brezilya' ya 1-0 yarı finalda yenildiğimiz maçta hayatla bağlantı kesilir, cümbür cemaat maç izlemek için kampa girilir. son maç olan güney kore'yi 3-2 yendiğimiz üçüncülük mücadelesi ailecek izlenir. hakan şükür için önceki maçlarda söylenenler tek tek yenir, adamın kaliteli oyuncu olduğundan bahsedilir.
nasıl unutabiliriz ki...
2010 dünya kupası'nın resmi şarkısı olan şhakira eserinin klibinde dahi hasan şaş'ın brezilya'ya çaktığı gol gösteriliyor...
gel de unut 2002'yi...
evde çekmeyen trt 1 yüzünden cafede izleyip, tost yemek ve o tostun tadını 8 yılda unutamamak.
kuzenlerle suratını ay-yıldıza boyayıp, yıkamamak için direnmek.
saçlarını ümit davala gibi yapan arkadaşı kıskanmak.
ilhan mansız'ın carlos'a yaptığı hareketi yapmaya çalışmak.
bir gol olduğunda annemle birlikte havalara uçmak.
turnuvadan sonra çıkan 2002 world cup adlı oyunu yıllarca oynamak.
ayrıca 2002 dünya kupası, sırf rakibimiz "gavur" diye anneannemin bile izlediği, desteklediği turnuvadır.
unutulmazdır.
Özlenilen günlerdi gerçekten! Gruptan çıkma ihtimalimizin azalması,sonra Brezilyanın Kosta rika ya vurmasıyla çıkışımız,ilhan mansız,Rüştü reçber,Ümit davala gibi isimleri yıldızlaştıran kupa olmuştu.
Ümit Davala'nın saçlarını hatırlamaktır;
Brezilya - Türkiye maçında maç 1-1 giderken Türkiye'nin verilmeyen golünün aslında gol olmadığını anlamayıp eve gidene kadar sevinmektir.
en azından bir daha dünya kupasına katılana kadar hafızalardan silinmeyecektir. ayrıca 2010 güney afrika dünya kupası'nı gördükçe de daha net hatırlanacaktır.* okullara, devlet kurumlarına kurulan sinevizyonlar, abuk maç saatlerine rağmen işi gücü bırakıp ekranlara koşmak ve sonunda 3. olup tüm dünya'yı şok etmenin haklı gururu ve deli gibi kutlanması nasıl unutulabilirki, bir daha ancak ne zaman yaşanabilirki?
yıllar geçse de ne biz ne de dünyanın unutabileceği kupadır. (bkz: #8381305)grubumuzdaki takımları bu şarkıdan hatırlarım.
2010 dünya kupası maçlarında hep 11.saniyede gol olmasın diye dua ediyorum. *
sulu boyalarla yüzümüzü kırmızı beyaza boyayıp, bir arkadaşın evinde toplanıp, ekran başına geçtiğimiz günlerdi. çocuktuk lan güzeldi. ne bilim işte. anlatılmaz yaşanır.
