annem pazardan açık sarı renkli bir tişört almıştı. üzerinde milenyum 2000 yazıyordu.
ayrıca çıtır leblebi dedikleri leblebinin şimdikinden biraz daha ilkel halini ilk o sene gördüm sağda solda. adına da milenyum leblebisi diyorlardı.
anneannemin evde dayımla beraber son derece karıncalı bozuk yayında uefa finalini seyretmiş, penaltılarda coşmuştuk. (bjk)
sonrasında süper kupa finalini izledim, jardel gibi bir adamı tanıdık. aynı zamanda nouma yı da o sene gördük.
avrupa şampiyonasının tüm maçlarını izlemiş, avrupa futbolu ve oyuncularını öğrenmiştim. del piero, di biaggio, vieri, kluivert, overmars, cocu, davids, trezequet, henry, wiltord, barthes diye uzar gider.
her sabah temel reis izleyerek kahvaltı yapmak güzeldi.
kemerine telefon takan amcaların arttığı seneydi. nokia 5110 yaygın kullanımdaydı. dayımdan sürekli snake oynamak için telefonunu isterdim.
topuğa bastıkça ışığı yanan spor ayakkabıları bizim için çok değerliydi. hala çocuklar seviyor mu bilemem tabi.
aşırı tozlu tebeşirle kara tahta, ödev yapılmadığında hocanın deyneğiyle elleri kızartması, conan, pokemon, tasolar, sporcu kağıtları, el atarisi, televizyon atarisi( oy oy), super mario, tank 1990, bomberman, tetris uzar gider... 2000 ler farklıydı.
Deprem yıllarıydı. Saçmasapan, hiç görüşmediğimiz akrabaların evinde kalıyorduk. Sağolsunlar ama yine de değişik geliyordu bu durum bana. Bir türlü alışamamıştım.
Galatasaray uefa kupasını getirmişti ülkemize. Verdiği büyük kıvançla bizi yüceltmişti.
