evi yıktıgım kendimle birlikte etrafımdakileri ciddi anlamda dovdugum ulan keske golu basta yeseydik de sahlansaydık dedigim, ellerimin titremesinden yazamadıgım, uzun suredir bu kadar sevinerek aglamadıgım mac.
havaya ateş ederek, küfür ederek değil, efendice ama coşkuyla kutlamamız gereken zafer. şu anda ambulans sesleri geliyor. ne olur zafer sevinci hüzne dönüşmesin.
maça gelince, önce semih şentürk sonra da rüştü reçber başta olmak üzere tüm ay yıldızlılarımızın alnından öpüyorum.
dereyi görmeden paçayı sıvayan hırvatların ömür boyu depresif gezmelerine neden olan maç ! serseri bir kurşun popoma girmezse bu sevinci yaşamayı umuyorum..
Allah bütün o silah sıkanların cezasını versin...başladılar burnumun dibinde gene, cama yaklaşamıyorum.
adam gibi sevinemiyoruz, ne biçim milletiz ya...
o korna çalanları da bulup o kornaları teker teker götlerine sokmak istiyorum.....
maalesef maalesef silah seslerini bolca duyduğumuz anların yaşandığı maç sonrası. lütfen silah atmayın dedikçe inatla silah sesleri susmuyor istanbul da.
hemen silahlara sarıldık umarım bir şey olmaz demek istiyorum öncelikle ama yok böyle bir şey dk.119 1-0 dk.122 1-1 mucizenin adı bu sefer semih şentürk.
