tahir in, aslı nın, kays ın ruhunu sızlatanlardır bunlar. sevdayı ve aşkı sadece 2 bakıştan ve bir gülüşten ibaret sananlardır.
aşk, böylelerini kimi zaman tuvalet sırası beklerken yakalar, kimi zaman da yemek sırası. biraz bakışmak ve akabinde bir gülücük atmak yeterlidir o durumun adının aşk olması için. sanarlar ki sakız gibi bir şeydir aşk. ilk önce tadı hoş gelir lakin çiğnedikçe bozulur o tat ve en nihayetinde çıkarıp atarlar onu. böylesine basit bir şey gibi görürler o kutsal duyguyu.
oysa ki, kaç insan o hissiyata erdiği, onun değerini bildiğini için yanmıştır yüreğinin orta yerinden ve sevdiceğin bir bakışında, bir gülüşünde yaşamanın ne demek olduğunu, bize bahşedilen ömrün ne uğrunda harcandıığı zaman adının "yaşamak" olduğunu görmüştür.
laçka, seviyesiz ve dahi saygıdan yoksun ilişkilerinin adını aşk koyanlar gibi tatsız bir yaşamak değildir onların ki. sevdiceğin elinden içilen ab ı hayat kadar lezzetlidir onlara göre yaşamak.
kendilerini eleştiren tipleri hiç iplemeyen insanlardır.
aşıklar kendi kriterlerini kendileri belirler, aşkı kendi aralarında yeniden yorumlarlar. aşk bu değil mi zaten? sevgiyi karşılıklı yorumlamak? başkalarınınkine benzeyebilir, ya da tamamen farklı bir yorum olabilir. zerre önemi yok.. size mi düşmüştür araya girmek, eleştirmek, başkasının sevgisini küçümsemek ve sorgulamak?
düşünsel olarak bile yeriniz yoktur o aşkta, hadi işinize gidinizdir.
