bazı ülkeler vardır, ne yazık ki bir işe girmek istiyorsanız illa referansınızın olması gerekir. maalesef türkiye, o ülkelerden biri.
bazı adamlar vardır, ne yazık ki kendi başına bir işe giremeyecek kadar lanettir. maalesef ben, o adamlardan biriyim.
sanırım doğduğumdan beri kader ağlarını örüyor. misal, iskoçyada doğmuş olsam en kral protestan ban olurdum. o kadar hararetli yardırırdım ki ruhban sınıfındaki en taşaklı adamın yancısı olurdum. yeni bir adet başlatıp "el alem ne der? ulan şu viktori bizi bu halde görse vereceği varsa da vermez" demeden her pazar etek giyip dolaşırdım. ama kader işte. hem türkiye'de doğuyorum hem de böyle bir karaktere sahibim.
kimileri için iş bulmak zordur. ne adamlar var işe bir giriyor herkesin sevgilisi oluyor amına koyim! verilen her işi yapıyor, akşamları programlar yapılıyor 2 rekat daha sesini duymak için falan.
bu kez ben de öyle bir adam olacağım dedim. büyük yemin verdim aga! bu artık bir itibar meselesi diye anlattım mahalledeki çocuklara. parasında pulunda değildim, artık kendimi ispat noktasına gelmiştim.
aslında ilk 3 gün fena da gitmiyordu. iş falan vermedikleri için göze batmıyordum. arada buradaki entrylere bakıp kih kihlemesem varlığımı bile unutmuşlardı. ta ki iş yerine patronun yeğeni gelene kadar. böyle de gelinmez ki arkadaş!
adı elifti. mimar olmasının yanında şahane ve diri göğüsleri gelişinin önemini daha da arttırmıştı benim nazarımda. patron yeğeni dediğin mazbut olur aga. koca göğüslü, porno filmden fırlamış gibi sarışın yeğen mi olur?
bizim de elimiz yüzümüz oldukça düzgün tabi. bir de neye elimi atsam kurutan bu halim kızlarda işe yarıyor sanırım. tam 21. gün, hala unutamıyorum, patrona yakalandık. elif masama oturmuş, ben omuzlarına masaj yapıyorum.
patron renk atmasına rağmen çabuk toparlanıp tam bir salon erkeğine yakışırcasına beni odasına davet etti. olaylara her zaman pozitif yönden bakmaya çalışırım. hayalimdeki diyalog:
- bak erkancığım! sen çalışkan, dürüst bir adamsın. işinde de kendini göstereceğine inanıyorum. bizler namus için yaşayan insanlarız. belli ki elifle bir yakınlaşma söz konusu. akşam onun da ağzını arayacağım, o da isterse bir nişan takarız. hem güzel, düzgün bir kız hem de abimin eşek yüküyle malı mülkü var. böyle deve taşşaaa kadar. hani fil hortumunu biliyor musun? aha öylesine zengin lan bu adamlar. valla kaçırma derim.
tabi gerçekte olan:
- lan olum sen benim sabrımı mı deniyorsun? çatı katında daracık pencereyi açıp sigara içiyormuşsun. mümtaz ağabeyin hatrı var ses etmedik. yetmemiş milleti de oraya alıştırmışsın. iş oluyor arıyorum kimse yerinde yok. soruşturuyorum çatıda senle sigara içiyorlar. benim sekretere yazmışsın genç adamdır dedik eyvallah. ulan hepsi tamam da insan patronun yeğenini okşarken hem de iş yerinde okşarken azıcık çekinir be! olm sen niye deve kuşu kadar götünle fil yarağı almaya çalışıyorsun meselen ne senin? sinir şuur bırakmadın adamda. lan git muhasebeye hesaplasınlar alacağın varsa al sonra siktir git. yeğenimi okşuyor adam ya, masaj salonu mu lan burası! ben mehmet godoş dedirtmem arkadaş! siktir git!
tabi ben bu lafların altında kalmadım. "biz ciddiydik efendim, para mara da istemez bana ters." deyip ayrıldım odadan. elife koştum bir hevesle, artık özgürüz, aramızda kurallar yok, amcan yok demek için. akşam bende miyiz diye de ekledim." saçmaladığımı net bir şekilde anlattı elif.
özetle gerçekten zor bir şey tüm krediyi 2 ayda, hatta 21 günde tüketmek. öyle benim diyen adam beceremez. ben artık master degree sahibiyim aga. gördüğün gibi ingilizce de biliyorum. ne iş olsa yaparım. şeeolursa alo de bana. öyle uygun iş falan. iskoçyada doğacaktım ki piyuuuu...
Millet işe girmek için 2 ay uğraşır bizim yazar 2 ayda topun ağzına gelmiş. Geçmiş olsun şimdiden. Şimdi ki eski işinde senden sonrasına hayırlı olsun ne diyeyim.
