1994 yılbaşı gecesi bizim evde bütün yakın akrabaların toplandığını hatırlıyorum. hatta anneannemin “hepimiz bir yaş daha yaşlandık” cümlesi aklımdan hiç çıkmaz. ilkokula yeni başlamıştım. benden 4 yaş büyük olan teyzemin oğlu kelimeleri hecelere ayırma ödevimde bana yardım etmişti o gece.
hepimiz bir yaş daha yaşlandık diyen anneannem 2017’de vefat etti. teyzemin oğlu 24 yaşında intihar etti. zaman aktı geçti. biz bir daha hiç o kadar kalabalık toplanmadık. keşke o geceyi videoya falan çekseydi büyüklerim. ya da en azından birkaç kare fotoğraf.
Babaannemin felçli babasını hatırlıyorum. Yatakta yatıyordu.biz ziyaretine gitmiştik. Felçli olduğu için konuşurken garip sesler çıkartıyordu ve ben çok korkuyordum.o yıl öldü.
Daha 3 yaşındaydım. iyi de 5 yaş öncesi hatirlanmıyordu değil mi ? Ben bunu nasıl hatırlıyorum?
lise 2. sınıf zamanları. 1. sınıfta akrabaların yanında kalıyordum yemediğim dayak ve hakaret kalmamış, başarılı bir öğrenci iken 2 tane kırıkla ailemin yanına dönmüşüm. sözde öğlenciyim ama bir tane araba var o da sabah geliyor akşam dönüyor. öğlene kadar arabada bekleyip annenin hazırladığı sıkmayı kuru kuru yiyip okula gider olmuşum. benim hayatımda hiç bir şey kolay olmadı 1994 ve 1995 ise yaşıma göre geçirdiğim en zor yıllardı.
Anaokuluna başladığım yıl .insan üst üste 3 yıl gider mi mecbur çalışan anne çocuğu olarak gittik .hep yaşça büyük arkadaşlarımın olmasının sebebi diye düşünürüm.
Babamın dükkanı cok uzaktı, aksam balkonda onun gelmesini beklerdim. Iki kolunda 3 er karpuz yada başka seyler ter icinde gelirdi. O kadar yolu onca agırlıkla yürürdü, bizim oralar da hep yokuş. Canım babam, simdi çok yaşlı aynı bebek gibi oldu, özledim.
yazlığa adam akıllı gidememişiz. gitsek önceki yıl ateş başında dans ettiğim sarışının da olduğu ekiple yine ateş yakarız, ona da ingilizce şarkı söylerim diye düşünüyorum.
gitara da o yıl başlamışız, ders hocamız iki kere bırakıp gitmiş. sonuncusu 2-3 ayda başlangıç yapacak kadar göstermiş gitarı. elimde stand by me nin akorları ve ilginç ritmi var ama sözleri de bilmiyorum, şarkıyı da hoca tek sefer çalmış aklımda birşeycik kalmamış.
internet mi var da araştıracaksın? yok tabi. ama nasıl gaza geldiysem, boyumu ölçtüğüm kapı eşiğinde bir baktım bir haftada bir karış boy atmışım. üstüne de stand by me diye başlayıp kalanına söz yazdım. keşke not da alsaymışım hatıra olurdu. zaten şarkı o ritimle çalınmıyor, bari özgün bir stand by me çıkartmış olurdum. ingilizce dersinden düşük alıyordum ama şiir yazmaya gelince iyi sözler çıkartmıştım.
o sene gitar çalmayı öğrendim ama ne yazlığa gidebildim, ne de sarışınla karşılaştım. bir daha da denk gelmedi, üniversite çağına geldiğimizde bendeki ateş de soğumuştu, o da kilo almıştı. garip bu aklıma geldi 1994 ten. yaş 13.
kaldı ki ben, o günlerde sinema olan süreyya nın sırası neredeyse kadıköy halk eğitim merkezine kadar uzadığı günlerde izledikten sonra jurrassic park tan sonra bir daha film çekilmesine gerek olmadığını düşünmüştüm. hey be.
