yaşla ilgili bunalımdır, geçecektir.
18 yaş çok abartıldığı için, insan 18inde olunca ne yapacağını şaşırıyor, hayata geliş amacını falan sorguluyor. halbuki geçen yıldan farkı olmuyor. çok ta şaapmamak lazım.
yaşanılan şeylerin ağırlığı ile beslenip gelişen durum. kimisi kaldırabiliyor, kimisi kaldıramıyor bazı şeyleri. bunu yaşa bağlamak da doğru değil aslında. zira her ölüm erken ölümdür. ama durup dururken, ortada bir şey yokken ve sinirinizi bozan şeyler annenizin keki istediğiniz gibi yapamaması ile doğru orantılı ise durup düşünmeniz gerekir.
Benimdir. Bu konuda ciddiyim. Istediğim gibi yaşayamıyorsam ölmek daha mantıklı gibi sanki.
Son zamanlarda bu düşünce iyice arttı.
Yaptığım eylemlerde bile en fazla ölürüm diye düşünmeye başladım.
Ölünce hiç olmazsa yapmak zorunda olduğun şeyleri yapmıyorsun.
Karı kız düşünürsün.
Ünlü olmayı düşünürsün.
Daha birçok fantastik şeyler hayal edebilirsin.
Ama ölme. Sanki diğer tarafta burası da sarmadı hadi bir daha diyebileceksin.
Az bulunan tiptir ve genellikle mantıklı insanların fiilidir. Er kişi 'Bir gün tüm bunlar bitecek ve ben öleceğim' diye düşünür lakin bu mantıklı öngörüsü kişiye, diğer insanların yanında hep daha üzgün, düşünceli ve korkak olmak dışında bir şey vermemiştir.
