djibril cisse 2002 dünya kupası yarı finalinde ronaldo'nun bize attığı goldeki vuruşuna benzeyen bir şekilde pis vurun vurarak golü attı. ilk golde hatası bulunan hakan arıkan ikinci golde acayip bir vuruşla saçma sapan seken zıplayarak gelen topa pek bir yapacak bir şeyi kalmadı.
akıllara meşhur atasözümüzü getiren maç. sıçtı cafer bez getir, sulu sıçtı tez getir.
adamlar stadyumda oynanılan rugby dünya şampiyonasının etkisinde kalmışlar, ilk 30 dakikada serdar ve ricardinho' yu hastaneye gönderdiler. ricardinho uzun bir süre oynamayacak, ertem şener, serdar' ın ailesine müjdeli haberi; korkmayın kurtuluş ailesi diyerekten ekranlardan verdi zaten.
sezon başından beri çok az gol atan bir takım olarak gol yollarında sıkıntı çektiğimiz aşikar, bobo' nun inanılmaz form düşüşüne, bir de tek forvet olarak çıkması ileri ucumuzu zaten bitirdi. orta sahada presi dayadıkları an, zaten tek olan forvet ile bağlantıyı kopardılar, defanstan atılan şişirme toplar ile gol aradık.
2007' nin mevlana yılı olması sebebiyle futbolcularımız top aldıkları zaman önce kendi etraflarında bir tur döndüler. bu yarım semah sayılır, ülke tanıtımı içindi, daha sonra geriye paslar ile rakibi üzerlerin çekmeye çalıştılar. geçenlerde halı sahada baklavasına maç yaparken bu taktiği yaptık, karşı takım sahada oturdu bizi izledi, en sonunda sıkıldık üstlerine gittik. demek bu taktik artık mahalle maçlarında bile tutmuyor.
sezon başından beri, beşiktaş' ın ne yazık ki adam gibi taktik ile aldığı tek bir maç yok, tüm maçlar oyuncuların kişisel becerilerine kalmış ve şekillenmiş durumda. ertuğrul sağlam eğer bu takıma kısa sürede bir sistem monte edemez ise beşiktaş bu guruptan bu futbol ile 0 çeker.
koca karakartalın pozisyon bulmakta zorlandığı karşılaşma. bu durum beşiktaşlı futbolcuların yeteneksizliğinden kaynaklanmıyor elbette. eğer sen, ben marsilya' yı fransa' da dağıtır gelirim fikrini kafana yerleştirmeden deplasmana çıkarsan, adam sana kendi sahasında 90 dakikada ne yapar eder mutlaka bir gol atar. marsilya takımı çok iyi futbolculardan kurulu bir takım. hem teknik kapasitesi yüksek isimlere sahip, hem de fizik güç olarak üst düzeyde oyuncuları var. ancak beşiktaştan daha iyi bir takım değil, kendi sahasında yenilemeyecek bir takım hiç değil. beşiktaş gruptaki diğer maçlarında kendi gücünün farkında olarak futbolunu oynarsa, bu gruptan çıkabilir. inönü' de atarsam atarım, deplasmanda berabere kalırsam da zaten kimse bana birşey diyemez felsefesi beyinlere iyice yerleşirse, beşiktaş adına hiç yakışmayan sonuçlar alarak avrupa macerasına erkenden veda etmek zorunda kalır.
tatsız tuzsuz bir maç ve iki tane de saçma sapan gol... beşiktaş gerçekten çok kötü oynadı ama yenilen gollerin bu kadar saçma olması insana en azından bir puan alsaydık dedirtiyor.*
ayrıca sunduğu her şampiyonlar ligi maçını katleden ertem şener'e bu maç bir de tüm gereksiz detayları defalarca süper slow motionla gösteren fransız yönetmen eklendi. durum böyle olunca zaten son derece sıkıcı olan maç daha bir izlenemez hale geldi...
beşiktaş'ın duruşu bana fenerbahçe'nin sıfır puanla döndüğü seneyi hatırlattı. hep pisi pisine yenilen goller, girilen ama basitçe harcanan pozisyonlar ve temel nedeni tecrübesizlik olan bir sürü hatalar zinciri. beşiktaş bu mağlubiyetle grupta ilk ikiye girme şansını da tepmiş gözükmektedir.
noT: ama top yuvarlaktır.
not2: bu maçta fransızların sert faullerini, seyircilerin top beşiktaş'tayken yaptığı böğürmeyle yuhalama arası tezahüratları duyup da hâlâ "beşiktaş yenilsin" diyebilen varsa şaşıyorum...
ertuğrul sağlam ın maçtan sonraki röportajında saçmaladığı maçtır. kendisi rakibe pozisyon vermediklerini iddia etmiştir. mavilileri beşiktaş zannediyordu kendisi herhalde.
marsilya'nın kendi ligindeki kötü gidişine son vermek için inanılmaz hırslı ve siddetli cıktıgı karsılasma olmustur. çok sert top oynayan marsilya'ya italyan hakem de musamaha gösterince beşiktaş ilk yarıyı 2 sakatla kapatmıştır.
baskılı oyunuyla etkili olan marsilya pozisyon zenginligini eline gecirince marsilya adına galibiyet kacınılmaz oldu.
besiktas hucum hatları ölü bir takım haline gelmiş ve bu sezon bu futbolla sampiyonlar ligi ile türkiye süper ligini bir arada götürmesi imkansız gibi duruyor. allah besiktas taraftarına sabır versin diyerek sözlerimi noktalıyorum.
heriflerin agresif ve sert hareketleri bizimkilerin çekinmesine neden oldu diye düşünüyorum. ahh sergen olacaktı ipe dizerdi yamyamları. malesef takım hiçbir varlık gösteremedi, golden sonra serdar özkanla bulduğumuz pozisyon gol olsaydı; ah o gol olsaydı; en azından bir puanla dönecektik. o kadar tekme yedik, sakatlıklar oldu 1 puan alsaydık çok tatlı olacaktı.
beşiktaş'ın hücum anlamında ortaya hiçbir şey koymadığı maç olmuştur. rakip kaleyi çok az gördük. bobo'yu görmedik gibi bir şey. ertuğrul hoca üç puan için geldiklerini söylemişti oysa ki, son dakikada fikir değiştirmiş olsa gerek.
diatta çok ağır kaldı malesef. ya düştü kaldı, ya da topa bakarken adamları takip etmeyi unuttu, yazık.
beşiktaş'ın, arkasından güzel işler yapacağı patlamayı, sezon başından beri bir türlü gerçekleştiremediğini düşünüyorum. sağlam bir kadrosu, iyi bir hocası var, geriye bir tek "o" başlangıç maçı kalıyor.
bir galatasaraylı olarak, süper lig için patlama yapmalarını istemesem de, ilerleyen maçlarda, avrupa'da dikiş tutturabilmelerini diliyorum.
beşiktaş ın en iyilerinin serdar özkan ve lamine diatta olduğu kesin; serdar en azından ayağında top tutarak hücumda çoğalamayan takımının oyuna girmesi için çalıştı, diatta ise savunmada birçok atağı pozisyon olamadan kesti; ilk goldeki hatası diğer bjk futbolcularından ne fazla, ne eksik, ikinci golde ise her kendini yere atışında faul çalan hakeme güvendi ve kaybetti ki bu da her futbolcunun başına gelebilir.
türk takimlarinin sporun her alaninda oldugu gibi gerektigi yerde sinirlerine hakim olamayip acizane sekilde mac kaybetmesinin tipik bir örnegini izledigimiz futbol maci. bu nedendendirki galatasarayin avrupaya gitmesini temenni etmisimdir hep. ne zaman öteki takimlarda avrupada avrupai futbol oynarlarsa onlarinda gitmesi en büyük temennim, ama olmuyor olmuyor.
Takım disiplini olarak iyi oynadığımız maçtı. Fazla uzulmeye gerek yok. Yeni kurulan bu takımın, şampiyonlar liginde en azından mucadele yonunden yer alacagı kesin.
1- yerlerde sürünen diatta.
2- 90 dk. boyunca kendi aralarında paslaşan bjk defansı.
3- doğru düzgün pas veremeyen, deli dana gibi sağa sola dönen tello.
4 -üstüne şut gelmeyen marsilya kalecisi.
aynı beşiktaşı deplasmanda liverpool ve portoya karşı şöyle bir kafamda tasarlıyordum da aklıma hemen 5-0, 6-0 lık milan, leeds maçları geliyor.
hayır takım kendi liginde şahane top oynayıp da bu maçta durulsa diyeceğim ki " bu maça denk geldi " diye ama gel gör ki ligde bundan da berbat bir futbol oynuyor beşiktaş.
beşiktaşta izlerken hiçbir oyuncu bana heyecan vermiyor. hiçbir oyuncu tek başına maçı çevirebilecek bir yıldızmış izlenimi vermiyor bana.
umarım fenerbahçeyle bu akşam moraller biraz düzelir. yoksa son basketbol şampiyonasında olduğu gibi ruhsuz, tatsız, tutsuz bir maçlar silsilesi bekler bizi. al birini vur ötekine olur. hayır oynadığımız bu kupayı son yıllarda almış takımların evlerinde de maç yapacağız. bu anlayışla bu iki takım dinler mi seni, affeder mi senin en ufak bir hatanı? bakar mı gözünün yaşına, tek bir organize atağın, kaleye şutunun olmayışına?
yarın ertuğrul ligde iki maç kaybetse onu da gönderirler, yeni bir teknik traktör gelir. o da sıçar. sonra daha takımı tanıyamadım falan der. bir bakmışsın, bırak avrupayı, ligde de havlu atılmış. sene sonunda gelecek sezona umutla bakan bir beşiktaş nidaları. yeni transferler. yıldırım efendi afrika kabilelerine ucuz futbolcu bakmaya gider. sonra bu kez de uefa da şansımızı deneriz. bir sonraki yıl da tekerrür eder tüm söylediklerim.
geçen seneki bordeaux galatasaray maçından sonra bir kez daha gördük ve idrak ettik ki bu fransızlar hakkaten sanat için doğmuş, sanatçı ruhlu adamlar. böyle bir eğik açılar, zoom in zoom outlarla bezeli bir maç daha izledik. sanırsın futbol maçı değil bir yeni dalga filmi yönetiyor eleman. godard olmak istemiş de olamamış, egolarını tatmin ediyor. neyse skor kötü de olsa ben sinemasal bir zevk aldım en azından maçtan. bir dahakinde amors çekimler de istiyorum yönetmenden.
Beşiktaş'ın Marsilya tarafından kerpeten gibi sıkıldığı maçtır. Öyle sıktılar ki, dedim az sonra futbolcuların bağırsaklarını bile pörtlemiş olarak görebileceğiz.
isabetli pas yok, gol pozisyonu yok, defans yok, orta saha hakimiyeti yok, oyun kontrolü yok, adam geçme yok, utanmadan bir de futbol takımıyız diye çıkıp oynuyorlar.
Marsilya'nın amacı üç puanı almaktı, bunun için bastırdı ve de aldı. Beşiktaş'ın amacını ise bir türlü çözemedim. Sokaktan geçerken yanlışlıkla kendisine top çarpan herhangi birileri gibiydiler sahada.
(bkz: yazık oldu maydanoza)
