viera nın penaltıyı kaçırmasıyla artık kupanın geldiğine inanan milyonlarca seyircinin muhtemelen aynı anda son darbeyi vuracak popescu ya "at be olum" diye yarı ağlamaklı yalvardığı maçtır.
1 günlüğüne de olsa tüm türklerin dertlerini unutmasına, umutlanmasına, gurur duymasına sebep olan maçtır.
maç da değildir aslında daha farklı daha başka birşeydir.
bir kısım türk insanına travma yaşatan karşılaşma. öyle ki bu maçtan hemen sonra sinirden kalp krizi geçirip, fenalaşıp, nöbete girip hastaneye kaldırılan onlarca insan olmuştur. ertesi günü okula giden ve işe giden sayısında azalma olmuş, bir kesim evlerine kapanmış, uzun süre çıkamamıştır.
kanımca bu maçla sonuçlanan yolda galatasaray'ın en büyük avantajı, hagi, popescu ve taffarel'in galatasaraylı yapılmış olmasıdır. sözleşmeden söz etmiyorum, gönül bağından söz ediyorum. üçü de bu maçın sonunda ellerinde sadece galatasaray değil, türk bayrağıyla da tur atmışlardı. hagi, hala galatasaray'la ilgili demeç verirken "biz" diye söz eder. bunun gibi bir başarıyı tekrarlamak için yine böyle bir bütünleşmeye ihtiyacımız var.
bank asya birinci ligdeki alakasız iki takımın maçını bile ayaklarını savura savura, koltukta otura kalka izleyen futbol sever ve fanatik galatasaraylı babamım, penaltılarda koltuğuna gömüldüğü, hareket dahi etmediği, popescu'nun penaltısından sonra kımıldamadan, kısık sesle, helal olsun, vallahi helal olsun, demekle yetindiği, hayatımda izlediğim en zevkli maç.
beşiktaşlı olmama rağmen evde tek başıma izlerken hop oturup hop kalkmıştım. acayip heyecan yapmıştım. thierry henry'nin kafa şutunu çıkarırken cloudio taffarel'in kollarının uzaması hafızamdan silinmiyor. dhalsim gözümün önüne geldiydi. o an herşey bitti bitmedi çelişkisini yaşarken ağzımdan hassiktir sözcüğü dökülmüştü ister istemez. maçın unutamadığım tek anı. çok sevinmiştim o zamanlar. ne bilirdim gassaraylıların her boka uefa kupasını alın öyle konuşalım diyeceklerini. saftık galiba o zamanlar.
beraberlik bozulmadığı için uzatmalara giden uzatmalarda da beraberlik bozulmadığı için penaltılara giden maçtır. avrupada namalüp uefa kupasının ilk kez galatasaray tarafından alındığı gündür. sonsuz heyecan ve mutluluğun yaşandığı gündür. ve daha sonra tesadüf denilen başarıdır.
