hüngür hüngür ağlatan maçtır, allah her taraftara nasip etsindir. (bkz: allahım inanılmaz bir an, haydi oğlum)
edit: 17 mayıs adlı belgeseli her cimbomlu mutlaka izlemelidir.
fenerbahçelilerin kazanılmasından hoşlanmadığı maçtır. çok yanlış bir davranıştır. hangi takımın taraftarı olursa olsun bu kupayı sahiplenebilir. türk futbolunun başarısıdır. ama cimbom yapmıştır ama bilmem ne yapmıştır önemli değil. bunun yanında tabii ki bir galatasaraylı olarak gururlanmışımdır o ayrı.
bir turk olarak gurur ve sevincle, bir besiktas taraftari olarak gipta ile izledigim mac. umarim galatasary'in yukselttigi basari citasi burada kalmaz, daha yukarilara tasinir.
bu geceki tekrarında son penaltıda yine beni ayağa kaldıran, yine tüylerimi diken diken eden maç. hakikaten başka birşey bu. böyle bir gurur, böyle bir sevinç yaşnmadan anlaşılmayacak kadar büyük. kupa seramonisi şu anda trt 3'te. şimdi orgazm zamanı tüm galatasaraylılar için.
eski adı fuar kupası olan, eskiden fuar panayır gibi etkinliklerde 5 penaltı atana bir ayıcık verilmesi kıvamında bir maçtır. panayırda ayıcık yerine dagıtılan teneke kupa için 100 yılını doldurmuş kendini fenerbahçenin rakibi gören takımların mücadele etmesi şaşılacak bir durumdur.
alındığı zamanki adı uefa kupası olan, eskiden pendik tepelerindeki etkinliklerde kıçını da yırtsa türkiye kupası'nın almanın zor olduğunu anımsatması bakımından kıvamında bir maçtır. daha vitamin bile değilken aldığınız kupa elbet teneke olmuştur(!) yerine dagıtılan çakma şampiyonluk için 100 yılını doldurmuş kendini bir numara gören takımlara karşı gösterilecek kanıttır.
(bkz: yuz yilda bir defa cik diyen guş)
Türk futbol tarihinin en önemli maçları arasında ilk 5'e giren maç.
işine gelince "tesadüf" diyen, işine gelince "eskiden bu fuar kupasıydı" diyen, -evet anam eskiden buralar çayır idi, çime idi- ancak işine gelince bu kupayı isteyen, mesela 3-0 alınan randers maçından sonra aziz yıldırım şu sözü etti, noktasından virgülüne kadar; "100. yılımızda UEFA Kupası'nı müzemize götürmek istiyoruz. F.Bahçe, muhtemel rakiplerimiz arasındaki Sevilla, Newcastle United, Panathinaikos, Parma, Ajax, Bayer Leverkusen, Feyenoord, Auxerre, Sparta Prag, Celta Vigo, Glasgow Rangers, Paris Saint Germain, Lens, AZ Alkmaar, Basel ve Club Brugge'dan daha kaliteli bir takım. O kupaya talibiz. Gerekirse kadro olarak daha da güçlenerek, kupada mutlu sona ulaşacağız." dedi. ben bu demeye eskiden zuzaylılar vardı... onların yaptığı gibi ancak ossururum... aynı şekilde şekipciğim de -şekip mosturoğlu- ; "Artık UEFA Kupası'nda final oynayacak düzeye geldik. Deivid attığı golle Fenerli oldu. 100. Yılımız'da kenetlenerek, ligde ve Avrupa'da altın çağımızı yaşayacağız" dedi... bu lafa da burhan altıntopvari şekilde "hadi ordannn" derim...
ulan hani fuar kupasıydı, hani traştandı? bir beşiktaşlı olarak galatasaray'ı, elde ettiği bu başarıdan ötürü her zaman takdir ederim... fatih terim'in bir lafı var, "daha iyisi olana dek, elimizdeki en iyisi bu" diye... ulan siz bırak kupayı, çeyrek finali, denizlispor ve gençlerbirliği'nin gördüğü turları ömr-ü hayatınızda görmediniz... hani bir laf var ya, kedi ulaşamadığı ciğere mundar dermiş ayyyynen öyle işte... alamayınca fuar kupası, ama 1 tur atlayınca "biz bu kupaya talibiz" bir dönem intertoto'yu kendinize yediremediğiniz için gitmiyordunuz, şimdi de gitmeyin koçum... şampiyonlar ligi'nden elenince eskiden fuar kupası olan bu kupaya katılmayın... zaten ligden de çekilmeyi düşünüyorsunuz 100000 faks geldi ya hani...
not: bu yazımdan gerçek, sağlam ve sağduyulu bir fenerbahçeli olan krmyrdsn ve onun ayarındaki fenerbahçelileri tenzih ederim.
ertesi gün bi gazetede okuduğum "...türk futbolunda çığır açan galatasaray geçtiğimiz gün klüpler sıralamasında dünyanın zirvesine çıkmayı başardı..." yazısı hala aklımda.bazı kişiler tesadüf olarak değerlendirse de yenilgisiz aldığımız o kupayı hala görebilmiş değiller.
tam 7 yıl sonra bile bantlarını izlerken insanı duygu sağanğına sürükleyen, aynı sevinci olmazsa da ona yakın bir sevinci yaşatan maçtır. popescu'nun kullandığı son penaltıda yine heyecanlandım, kaç defa daha izlersem yine heyecanlanacağım.
ailecek Fenerbahceli olsak bile Popescunun golünden sonra babamla salonun ortasındaki halay performansımızı asla unutamam.o zamanlar orta 1 deydik. futbola en merak sardığımız, her takımın taraftarının birlikte takıldığı, hayatın futbol olduğu zamanlar. maçtan sonraki gün beşiktaşlısından fenerlisine trabzonsporlusuna kadar herkesin galatasaraylılarla birlikte tezahurat yaptığınıda hatırlarım. güzel zamanlardı.
hey gidi günler hey dedirten, konusu her açıldığında tüyleri diken diken eden o anki ruh halin ne olursa olsun yüzüne hafif bir gülümseme getiren maçtır.
Beni sevinçten ağlatan ilk maçtır ama son değildir. (bkz: 14 mayis 2006 galatasaray kayserispor maci)Bu dünyada seni mutlu eden olay nedir sorusuna verilecek tek cevabım vardır o da o gün yaşananlar.
