evdeydim. twitter'dan olayları takip ediyordum. kısa bir süre sonra o olaylar başımın üzerinde yaşanmaya başladı. ama ben yine de twitter'dan takip ettim.
maalesef atatürk havalimanındaydım.
özellikle dış hatlarda cam bir fanusa kapatılmış yabancı turistlerin olan biteni yukardan izleyip anlam vermeye çalışması o an için komik gelmişti. cesaretini biraz toplayabilenler kameraya alıyordu. bazılarından ise yerde yatıp baygınlık geçirenler vardı. kimsenin kendilerine o kargaşada zarar vermek isteyeceğini düşünmüyorum ama yine de çok korkmuş gözüküyorlardı. sonradan haberleri tarayıp herhangi bir problem olmadığını, hepsinin rötarlı da olsa memleketlerine sağ salim döndüklerini öğrendikten sonra sevinmiştim.
ama tabi o gün asıl olay apronda, binlerce kişinin uçakların arasında asker araçalrını kovalamasıydı. ne zor geceydi be..
giresun'da halamlardaydım. o gün denize gitmiştik, akşam eve döndüğümde sözlükte taklılayım dedim ve sözlüğün sapıttığını gördüm. sözlükteki başlıklardan bir olaylar olduğunu anladım ve içeriye televizyona baktığımda darbe olduğunu öğrendim. işin ilginci darbe olmadan 5 gün önce ankara'daydım. ankara'ya da tam zamanında gitmişim.
Hiç unutmam, uyuyordum kardeşim uyandırdı
-abi kalk kalk
-....
-abi kalk kalk darbe oluyor.
-....
-abi kalk darbe oldu
-(kaltığım da trt1 açık duyuru okunuyordu) ha siktir ha siktir ha siktir....
Evdeydim evin üstünden 3 veya 5 defa f16 geçti mit evimize biraz yakın ses bombası benzeri bir kaç ses geldi evden çıkamadık.sabah herşey olmuş bitmişti.
yatağımda uzanmış instagram'da takılıyordum.
darbe haberini aldığım an; galatasaray formamı giyip, elime türk bayrağını alarak attım kendimi sokağa. öyle deli gibi koşturdum. karşıma tank falan çıkmadı. bizim mahallede benden başka inen de yoktu galiba. sokaklar boştu. sonra geri eve döndüm. yattım uyudum.
edit:
hayatımda ilk kez darbe yaşıyordum. ne yapacağımı bilmiyordum. tek istediğim ülkemi hainlerden kurtarmaktı.
