Merak edilen sorudur. Biz arkadaşlarla bol pokestop bulunan bir parkta lure atmış pokemon yakalıyorduk amk. Daha sonra karnımızı doyuralım diye börekçiye girdik. Orada televizyondan duyduk haberi. Askeri kalkışma falan diyordu. Ama korkmadım değil ha. Arda arda 6 tane çevik kuvvet arabası geçmişti caddeden.
madem yeri geldi anlatayım.
o gün cuma olmasına rağmen mesaiye kaldım. saat 8 30 da bitti mesaim. iki motosikletli bostancıya yemek yemek için gitmeye karar verdik. ısrarlarıma rağmen arkadaş 1. köprüden gidelim daha kısa olur diye beni oraya yönlendirdi. mekanın tam yerini bilmiyordum. lanet olası telefonumun da şarjı bitmişti. mecbur takıldım ardına gittik. köprüden beraberce geçtik. bostancıya oturduk haberler başladı akmaya köprü kapanmış darbe olmuş diye. özetle bir onbeş yirmi dakika ile köprüden önce geçtik ve olaylara rastlamadık. sonrasında başbakanın açıklamasını gördük ve olayın ciddiyetini anladım. motora binip hemen eve geçtim. deli gibi trafik vardı. allahtan motosikletin avantajını kullanarak eve hemen varabildim. sonrası malum trt yi açtığımda spiker darbe açıklamasını okuyordu. gerisini herkes biliyor. allah darbelerden uzak tutsun bizi. demokratik yoldan oyumuzu verelim. iktidarı değiştirelim. askerliğini yapmış biri olarak diyorum ki.
Bayram tatilini 1 hafta daha uzatmıştım. Karadeniz'in ormanlar içindeki köyümdeydim. Telefonlar bölgede çekmiyor zaten. Akşam ezanından önce arkadaş ava gidelim dedi. Çıktık dağlara. Saat 21:45 civarında ( eniştem) aradı cepten ondan öğrendik darbeyi.
evde yatıyordum. uykuya dalmak üzereydim. eşim koşarak " ... darbe oluyor darbe , kalk kalk" diye bağırdı. hemen televizyona kitlendim. hesaplarıma baktım herkes " darbeyse de s.çtık değilse de" tarzında şeyler paylaşıyordu.
ablam aradı,ağlıyordu "eniştemin başbakanın evinin önüne gittiğin" söyledi.
kendisi hamile olduğu için daha da hassastı haliyle. eniştem ona kartlarını, hesap numaralarını, şifrelerini falan tek tek bırakıp, vedalaşıp gitmiş.
o uyku sersemliğiyle algılayamadığım için uzunca vaktimi ablamı yatıştırmak için harcadım. sonra sokaktan sesler yükselmeye başlamıştı çoktan. eşim çıkıp gitmek istedi bırakmadım. korktum açıkçası. kimin nereye , niye gittiğini de anlayamadım . tekbirler, selalar, susmayan telefonlar.
bir yanda sevinenler bir yanda sinirlenenler, heyecanlananlar...
hayatta önem verdiğim nadir şey varsa o da insanın yaşama hakkı'dır.
açıkçası olayların nerelere gideceğini tahmin edemedim. meclisi bombalanırken gördüm. ölenlerin olduğunu duydum. trt 'de de spikerin rehin alınışını izledim, gözlerindeki korkuyu gördüm. iktidar yanlısı değilim ama o gece tabiki de halkı destekledim. bilanço çok ağırdı. çok çok ağırdı. özellikle gece yarısı uykularından kaldırılıp , öldürülen polis okulu öğrencilerine çok üzüldüm.
