fenerbahçe'nin 2. yarıdaki harika oyunuyla kazandığı ve ilk yarıda 5 sayıda kalan emir preldzic'in çılgın atarak 35 sayıyla mvp seçildiği maçtır. bir ara fark 4. çeyrekte 67-51'le 16'ya çıktıydı. beni en çok üzen andrew oglivy'yle çarpışarak sakatlanan mirsad türkcan olmuştur. umarım sahalara çabuk döner.
beşiktaşlı taraftarların, en azından bugün salonda takımlarını destekleyenlerin, insanlığını ortaya çıkarmış maçtır. mirsad sakatlanıncaya kadar keyifle izlemiş olduğum mücadele, o dakikadan sonra insanlıktan çıkan beşiktaşlıların yüzüne tükürme isteğiyle geçti.
bilinçli taraftarlar takımlarını destekler, rakip takımlarla atışır... ama bunlar bilinçli taraftar olmayı bırakın, insan bile değiller. yazıklar olsun.*
iki takım arasında 2 gömlek kalite farkı olduğundan, sonucu başından belliydi. aksi sürpriz olurdu. bu yüzden bizim, maçın sonucuna üzülmek yerine, ezeli rakip ile kadroları karşılaştırınca nasıl bu kadar kalite farkı olur diye düşünmemiz, buna üzülmemiz gerek.
sonuçta fenerbahçe ve ülker takımlarını kutluyorum. galibiyeti hak eden taraf onlardı.
fenerbahçeülkere ülkerspor diyen eziklerin kuyruk acısıyla kendini avuttuğu maçtır, zamanında akıl edip siz birleşseydinizde, sizde 2 yıl üst üste türkiye kupasını alsaydınız, euroleaguede avrupa devlerini dize getirseydiniz... **
mirsad' ın bağlarında sorun olabileceğini diz sakatlığı yaşayan biri olarak ilk anda anlamış olduğum durumu içeren maçtır.durumu ciddi değildir de inşallah türk basketbolu derin bir nefes alır.
mirsad'ın kötü sakatlandığı maç. sol dizi döndü. gerizekalı yorumcu "sağ ayağının üstüne düştü ama sol ayağını tutuyor" diye bir yorumda bulundu. e salaklık parayla değil sonuçta. anladık, beşiktaşlısın da, bu kadar belli etme.
