beşiktaş'lı arkadaşın, fenerbahçe'li arkadaşa, olum hiç mi kupa özleminiz yok sorusuna, o arkadaşın, insan görmediği bir şeyi nasıl özleyebilir diye cevap vermesine sebep olmuştur.
maci actigimda ilk gozume carpan fb'lilerin necip fazil'in beklenen siirine atifta bulunduklari pankart idi.
"ne hasta bekler sabahi,
ne taze oluyu mezar,
ne de seytan bir gunahi,
seni bekledigim kadar."
bu dortlukte seytan-gunah kisminin yerine 'kupayi bekledigim kadar' gibi bir soz obegi konmustu. siirin devamini bilerek koymamis olsa gerek fb'liler. cunku ne diyor devaminda;
uzun uzun yapılan yorumlardan sonra pek birşey demeye gerek bırakmayan kupa maçı.
kişisel olarak yaşanılanları anlatacak olursak bolca küfrettiğimiz, bu kadar avanak olmaları için fenerbahçe ekibinin ya da böyle bir maça volkan babacan'ı çıkarttığı için aragones'in kaç para aldıklarını şiddetle merak ettğimiz karşılaşma..
ilk yarının sonu.. skor 1-1.. telefon çalıyor arayan babam, açan kardeşim. "kaç kaç?" diyor babam. kardeşim bilmiyor tabi.. "3-1" diye sallıyor.. babam tekrar soruyor.. "sen 3-1 kabul et ne olur?" diyor kardeşim.. içimden la havle çekiyorum ama ses etmiyorum.. sonradan yamulmayalım diye..
ve ikinci yarı başlıyor.. uzun mesafeli şutlar olmuyor diyen spikeri duymuş olan beşiktaş çakıyor bir gol daha.
sonra bir tane sonra bir tane daha..
uğur çıkmalı diyor spiker.. öyle de oluyor semih giriyor ama ne fayda.. kafasına çarpan topa mal mal bakan bir semih geliyor önümüze.. sonuç olarak 82. dakikada küfrü basıp odayı terk ediyor supersumo..
bir fb'li olarak beni sevindirmis mactir. lakin olasi bir galibiyet sonrasi isin ucunda bir sene daha aragones'e sabretmek, yani kaybolup gidecek bir senenin daha olacak olmasi vardi. en azindan bundan kurtulduk.
kupa sabahı kız arkadaşımla kavga etmişim. aradaki güven sorunu limitleri zorluyor. felaket şekilde hastalanmışım. öksürükten yerimde duramıyorum. böyle bir günde maç mı izlenir.
maç başlamıştır. fenerbahçenin sinsi ofansif oynayışı, beşiktaşın ne ala'cı defansif oynayışı ve benim öksürüklerim bu maçın ilk dakikalarına isabet eder. ve dakika 5'te yusuf'un plase ile attığı golün hemen ardından sevilesinin yolladığı mesaj "hayatım ben eve geldim" dakikası, tüm kara bulutlarımı dağıtmış, akşamım sefa olmuştur.
maçın heyecanıyla sevgilime cevap yazma dakikam 27'dir. "güiza atıyor, mesaj iletilemiyor" diye bir söz duyar gibi oldum spikerin ağzından. hemen aradım telefonu kapalı. düşün sözlük beşiktaşım gol yiyiyor sevgilimin telefonu kapalı ve ben kan öksürüyorum. öksürmüyor kusuyorum. ultra defansif oynatan bi hocaya kusuyorum. ibrahim toraman'a kusuyorum. sivok'a kusuyorum. öyle bir şiddetle bağıra bağıra kusuyorum ki ilk yarının bittiğini yeni anlıyorum. "yoksa kaybedecek miyiz" diyorum, sevgilimi arıyorum ulaşamıyorum. hiç hatası olmadığı halde aradığım kişiye ulaştıramayan kadına küfür ediyorum. ikinci yarı başlıyor.
ibrahim üzülmez'i görüyorum. "acaba izlemeyi bıraksam mı" diye düşünüyorum. yine arıyorum önce sevgilime sonra denizli'ye küfür ediyorum. mustafa deizli'yi ekranda görüyorum. vücudu o ama yüzü sevgilim oluyor. elim kumandaya gidiyor kapatamıyorum.
56'da bobo füzeliyor. yarım sevinebiliyorum. sonra tello mutlak golü kaçırıyor. öksürükle karışık ".mına koyim" diyorum. tello anlamıyor.73'te bobo atıyor. "bütün takım kenetlendik, bi sen yoksun lan" diyorum parça pinçik edilesine. her golü boğazıma armağan ediyorum geçmiyor. ve dakika 80 holosko orta sahadan alıyor. "bak baba gol" diyorum. babam içinden "o iğrenç köh köhlerin yetmezmiş gibi bi de konuşma" diyor. hissediyorum gol oluyor. patlatıyorum öksürüğü. sevgiliyi aramayı da bırakıyorum. "koy g.tüne" diyorum. dakika 90 oluyor mesaj geliyor "aşkım ya kusura bakma şarjım bitti telefon kapalıydı" diyor mesaj. güiza yerlerde "s.ktir lan" diyorum hem mesajın sahibine hem hakeme. gol oluyor. bi mesaj daha alıyorum. "niye bişeyler yazmıyorsun" diyor. bişeyler yazıyorum. 'ekle'ye basıyorum.
öncelikle, bünyamin gezer'in maç esnasında yaptığı bir-iki hatayı bile görmezden gelmeye razıydım. fakat o verdiği penaltı'nın kesinlikle içinde art niyet vardı, bu görmezden gelinemez. olayı tamamen görse vermezdi zaten. uzaktan gördü diyorlar, yardımcı hakem olaya hakim o niye vermiyor. madem emin değilsin ona bak. ki ben her nerede olursa olsun bu pozisyonda emin olunmayacak bir şeyin olduğunu da düşünmüyorum. bariz atıyor kendini. güizanın da gördük nası bir futbolcu olduğunu. semihi de gördük, göstere göstere dirsek atıyor kaleciye. yenilince çirkefleşmeyin ulan.
demek bize ligde çelme takmaya çalışırsınız hı, al sana kupa. kupayı da aldık ligde de 1.ciyiz, şampiyon da olacağız allah'ın izniyle. size nice 26 senelere.
aslında çok büyük farklara gidebilecek bir maçtı, tello'nun direkten dönen topu, bobo'nun resmen boş kaleye atamadığı şut, yine tello'nun karşı karşıya kaldığı pozisyon, ernst'in soldan tehlikesi, hatta iboyu da katabiliriz bu önemli ataklara. ve sayamadığım birkaç pozisyon daha.
yine fenerbahçe adına iyi bir skor bu 4-2.
bugün takım olarak iyi bir oyun koydu ortaya beşiktaş, diğer maçlara nazaran daha sakin ve kontrollü top oynadılar. özellikle son dakikalarda 4-1'in verdiği rahatlıkla iyice taşak geçildi diyebiliriz. bobo, holosko, tello, yusuf ve cisse öne çıkan oyuncular oldu bu maçta. ama tekrar söylüyorum takım olarak herkes çok iyiydi. tebrik ediyorum bütün oyuncuları, helal olsun.
son olarak, henüz 90+3'ün dolmasına 10-15 saniye kala mutlak bir pozisyona girdiğimiz sırada maçı bitiren bünyamin gezeri kınıyorum. isterse 10-0 olsun. normalde eğer mühim bir atak varsa ve mevcut süreyi geçmişse bile bitirmezler ama sen daha dolmadan bitiriyorsun. beleş penaltı veriyorsun, ayıp be.
1967-68, 1973-74, 1978-79, 1982-83 sezonlarında sadece 4 kez türkiye kupasını alabilmiş bir takımın 26 yıldır alamadığı kupayı alamaması ile biten maçtır. 48 kupada 4 kupa...
Fenerbahçesinin son kupa aldığında ülkede askeri darbe hükümetinin olduğunu *, renkli televizyonun olmadığını hatırlatayım.
beşiktaş'ın fenerbahçe'yi ezerek 4-2 kazandığı ve son 4 yılda 3.kez türkiye kupası'nı müzesine götürdüğü maç. fenerbahçe'Nin 2.golü hakemin hediyesiydi onu da atlamayalım. çifte kupanın ilk halkasını tamamlayan kartallarımızdan şimdi de şampiyonluk kupası bekliyoruz. bu arada tebrik eden fenerbahçelilere de teşekkürler. belki bir gün sizde alırsınız. *
Demirören'in kupayı her zamanki gibi hastaneye götüreceği bir final maçıdır. Demirören aman kupanın aşılarını aksatma emi. o aşılardan birini de bizim dede'ye vursunlar, sürüneceğine ağrısız ölsün
bir fenerli olarak gerçekten hayata küstüm. "ben böyle dede görmedim" başlığıyla bir şarkı yazıcağım artık yeter valla. resmen maçı bilerek verdik dicem beşiktaşlı arkadaşlara da ayıp olacak.. neyse tebrikler
