birileri sizin yerinize para kazanmıyor,
ihtiyaçlarınızı kendiniz karşılamaya başlıyorsunuz,
sorumluluklar artıyor..
hayat bir noktada size truman'ı oynatıyor. gün geçtikçe büyüyor, büyüdükçe bu oyunda yepyeni simülasyonlar görmeye başlıyorsunuz. orospu çocuğu arkadaşlar, yapmak istemediğiniz bir iş ve en önemlisi olmadığınız bir kişiyi oynamaya başlıyorsunuz.
önyargılarla savaşıyorsunuz. yeri geliyor ulan sen kimsin köpek bile demeyeceğiniz insanlara bizzat kendiniz köpek çekiyorsunuz. neden? çünkü yaşamak için.
ilkokul öğretmenim vardı orospu x. hep derdi ki hayat size şu an tozpembe. liseye başladığınızda büyümeye başlayacaksınız. sadece vücudunuz değil artık fikirleriniz de şekillenmeye başlayacak. yahu derdim içimden; tozpembe bi filtre mi, ben pembe falan göremiyorum? tabi bunu o yaşta bu kadar teknik söylemiyorum aq bi sakin. hep söylerdi bunu. bi gün yine dışarı vurup söylediğimde bütün sınıf gülmüştü. o da bu dayanamadı bu haylazlığa ve dedi ki bu arkadaşınızın annesi babası ayrı..
sanki var ya dünyanın en ayıp şeyini yaşatmışçasına aaa lar hiii ler üzerime düştü. o zaman büyümeye başladım, çünkü o zaman 10 yaşındaydım.
