365 gün içerisinde sadece 1 gün hatırlanan kesimler vardır işçiler, emekçiler, kadınlar, evsizler vb vb vb. işte bugün işçiler büyük uykularından uyanır bu da bazı kesimlerin altına etmesi için yeterli olur buna benzer bir gün de kadınlarımız için var. (bkz: 8 Mart)
dünyanın alınteriyle yaşayan tüm insanlarının, ırk, dil, din farkı gözetmeden ve gökten emredildiğinden değil, savaşsız ve sömürüsüz bir dünya için birlik, mücadele ve dayanışma günü ilan ettikleri tarih.
tüm dünya insanlığının hep birlikte kutlayabileceği, sınırsız ve sınıfsız toplumların ülke ülke inşa edilerek komünist dünya idealine ulaşılacağı günlerin müjdecisidir her 1 mayıs.
zamanında kanların döküldüğü, nice mücadelelerin verildiği gündür. bugün ise basite indirgenmiş gerçekten uzak yorumlarla empoze edilmeye çalışılan benim için kutsal günlerdendir.
kürtçülerden sonra islamcıların da çok sevdiği gün halini almıştır.
kafatasının içinde beyin yerine musakka olan bu tiplerin enformasyon mühendisleri tarafından mutfakta hazırlanmış, emeğin hakkının arandığı bu gün için kerizlere yedirmek ve beyinleri sulandırmak için sahneye çıkartıldıkları gün haline getirilmiştir 1 mayıs. amacını tamamen kaybetmiştir.
neo liberalizmin tiyatrosudur artık. iyi seyirler ülkem.
1 mayıs Türkiye işçi sınıfının ben buradayım dediği gündür.
1 mayıs Devrimcilerin umutlarını koruduğunu gösteren gündür.
1 mayıs Sevgi dolu, Kıvanç dolu bir gündür.
1 mayısta Lenin in, Marksın, Stalinin, Denizlerin, Mahirlerin,
iboların, Maonun, Hikmet Kıvılcımlının Resimleri açılır.
istanbulda 1 mayıs demek, Taksim demektir.
Tarihçesini ise anlatmağa gerek yok.
egemenlerin değil, ezilenlerin;
güçlülerin değil, "zayıf"ların;
zenginlerin değil, halkın;
iktidarın değil, hep muhalif olanların;
patronların değil, işçinin;
sistemin değil, sistemin dışladığı "öteki"lerin bayram günüdür.
Rosa Luxemburg'un "işçilerin burjuvaziye ve egemen sınıfa karşı mücadelesi sürdükçe, bütün talepleri karşılanana dek, 1 Mayıs bu taleplerin her yıl dile getirildiği gün olacaktır. Ve daha güzel günler geldiğinde, dünya işçi sınıfı kurtuluşunu kazandığında, insanlık muhtemelen, zorlu mücadelelerin ve ödenen bedellerin anısına 1 Mayısı yine kutlayacaktır." şeklinde tanımladığı işçilerin birlik, dayanışma ve mücadele günü.
Yaratılan bütün terör sonrası (vapur yasak, otobüs yasak, metrobüs yasak) panik olan annemim 36 yaşındaki bana ''yarın evden çıkarsan seni döverim'' demesine neden olanların suratına sıçmak istememe sebep olan tarih.
facebook twitter vs. gördüğüm kadarıyla genellikle gençlerin gittiği ama gitme sebeplerin 'bağırıp slogan atmak' olduğu hala taksim mi kadıköy mü tartışmasının yapıldığı hükümetin valinin bilmem nesinin boşu boşuna yasakladığı (yasaklamayın adamlar kutlasın gitsin bir şey olacağı yok ki..) bana kalırsa olayı en güzel özetleyenin 1 mayıs sonrası ortalığı temizleyen temizli işçileri olduğunu düşündüğüm gün.
umarım provokasyon falan çıkmaz insanları yaralanmaz ama gidişat o yönde olmaz yine.
