1 mayis, emekcinin, iscinin bayrami, yilda bir de olsa kapatilaizme karsi halkin tepkisi. koca gobekli ve gobekleri parayla dolmus insanlarin bulundugu bu adaletsiz gezegende aclik sinirinin altinda yasayan milyarlarca insanin verdigi tepkiye henuz isci olmasam da cogumuzun anasinin babasinin isci oldugunu varsayarak katildigim ve bununla gurur duydugum olgu.
eski bir mayisi yasamayacak olan ulkemizde hangi yonetim olursa olsun, her ne kadar sevmesem de bunu gerceklestiren yonetimi takdir ettiğimi belirtirim siz sozlukculere. ne kadar ise yarayacak ya da yaramayacak orasi tartisilir belki ama halkin sesi her zaman para babalarindan once gelmeli ve bunun arkasinda ne kadar art niyet, beyin yikama zimbirtisi olursa olsun ne kadar prim alma cabasi olursa olsun iscilere boyle bir hak taninmasi gunumuz turkiyesinde kapitalizme karsi atilmis bir adimdir.
saygilarimi sunarim.
1 mayıs işçi bayramında ülkemizde ve dünyada meydanlara çıkıp, hükümetlere karşı atıp tutmak, eleştirmek, ve hatta bazen birgünlüğüne de olsa sövüp saymak serbesttir. ancak sendika yönetimi tarafından ötelenmiş, mobbinge uğramış, ırkçılığa uğramış, hakaret edilmiş gariban işçinin 1 mayıs işçi bayramı bildirgesinin üzerine "arkamızdan sövenler, kalabalık olsun diye arkalarından yürümeye davet ediyorlar" diye yazıp sendika yönetimini eleştirmesi yasaktır. ve yine bunu yazan gariban emekçi kardeşimizin linç edilmeye çalışılması bununda gayet normal karşılanması ancak ülkemizde rastlanılan bir durumdur.
mikro düzeyde,işyeri temsilcisinin her fırsatta ezdiği işçi eleştirmeye kalksın diğer işçilere linç ettirmeye uğraş,
makro düzeyde, sen çık meydanlara al eline mikrofonu at, tut, söv say adı demokrasi olsun, özgürlük olsun.
tatil cenneti ülkemizde kutlanmaya başlayan son bayramdır.
yılın neredeyse bir ayını resmi tatillerle geçiren bi ülkeye bir tatil günü daha eklenmiştir. hayırlı olsun.
sonra türküm doğruyum "çalışkanım". nahh çalışkansın!
başta taksim'de olmak üzere, barış içinde, bir şenlik havasında kutlanması ve emeğin değerini, barışı, ülkece ulaşılması beklenen güzel günleri ve hakları anımsatması umulan önemli bir gündür.
ne günü olduğu unutulup siyasetle kirletilmiş gün. neden organize sanayi bölgelerinde o günlerde şenlik tarzı şey yapılmaz, gerçekten insanlar o güne tatil olarak bakmaz da bayramı bayram gibi yaşamaz? ama onun yerine her sene taksim'de kaldırım taşları sökülür, polisin tutumuna bağlı olarak niçin gün geçirilir hala anlaşılamamaktadır.
işçinin emekçinin bir de marjinal görünmeye çalışan özenti solcu ergenin bayramıdır. 1 hafta önceki 23 nisanda yeterince eğlenememiş çoluk çocuk sanki emekten anlarmış gibi gelir bu bayrama, anası babası solcu olmasa, marxın engelsin adını bile bilmeyecek 15liler doluşur meydana , yavrum şeker dağıtmıyorlar 1 mayıs bu.
nerede kodaman, nerede anarşist bebe var sokakların anasını bellediği gündür. 5 yıldan fazla emeğin başkenti zonguldak ta yaşadım. her 1 mayıs ta hevesimi kursağımda bırakırlardı. meydanın maden işçileriyle dolmasını beklerken gelenlerin ne idüğü belirsiz tiplerle dolması, olmadı bu zonguldak.
1 mayıs işçi bayramıdır.
1 mayıs 1977 de yapılan katliamın unutulmadığını haykırmak için yapılan bir anmadır.
1 mayıs, işçi, köylü, emekçi, kadın tüm ezilenlerin toplanarak bir olabildiği ortak paydadır.
1 mayıs arap, türk, kürt, laz, çerkes, demeden, ayrım yapmadan, emeğin değerini haykırmaktır.
zengin de gelebilir 1 mayıs'a, fakir de...
anarşist de bayrak sallayabilir, sosyalist de.
çünkü; kürt de ezilir sistem çarkları arasında, arap da ezilir , türk de.
hiçbiri bir diğerinden daha fazla mağdur değildir. hassasiyetleri farklıdır belki.
işçi olmaya, fakir olmaya gerek yoktur bu güne ortak olmak için. emeği sarmak kâfidir.
gereksiz ayrımlara , ötekileştirmelere yer yoktur meydanda. gerek de yoktur zaten.
"işçi sınıfının zincirlerinden başka kaybedecek hiçbir şeyi yok. Ama kazanacağı koca bir dünya var!"*
bayramı kutlayacak olanlar işçiler felan değildir. yine komünüstler, kürt faşistleri dolduracak ortalığı sonra onların pisliğini yine garibim belediye işçileri temizleyecek. 1 mayıs işçi bayramı yersen.
ekleme: işçi olmadığı halde meydana gidip mekan işgal edecek bi dalyarak alındı.
insanları meydanlardan uzaklaştırmak için bu güne bazı kuruluşlar tarafından gün kalmamış gibi gezi konulur, şenlikler yapılır, olimpiyatlar düzenlenir.
