an itibariyle restleşme gününe doğru gitmekte ciddi ciddi. çalışma ve sosyal güvenlik bakanı taksim'de kutlayamazsınız diyor, sendikalar konfederasyonu ise kutlarız. halbuki sadece 77'de hayatını kaybeden işçilerin anılması isteniyor, ki bu çok doğal ve gayet haklı bir istek. holiganların maç kutlaması yaptığı, havaya mermiler yağdırdığı bir yere karanfillerle gitmek bu kadar mı zor? (bkz: korkmak)
futbol kutlamaları, yılbaş etkinlikleri, konserler için olan taksim alanı emekçilere bir kez daha kapatılıyor, yönetenler bu inatlarını bakalım daha ne kadar devam edecekler.
türkiye de kutlananına, işçi hariç herkeslerin katıldığı eylem, eğlence,vs vs. henüz anlayamadığım bi kültür. Madem işçi günü neden ülke çalışıyor bunu saten hiç anlamıyorum...
zaten anlaşılmış olsaydı burasının adı Türkiye Cumhuriyeti olmazdı.
an itibariyle türk faşistlerinin hükumet ile işbirliği içerisinde provoke etmeye, olası şiddet hareketlerini gazlayıp yasakçı politikalarını meşru zemine getirmeye çalıştıkları gündür.
1 mayısın, işçi bayramının, emegin, alınterinin ne demek oldugunu anlamayan insanların karşı oldugu gündür. emekçileri desteklemek yerine hala gezip tozmak sürtmek derdinde olan insanların karsı oldugu gündür. provakatörler, densizler, hainler yüzünden kurunun yanında yasın da yanacagı gündür. ne yazıkki.
işte biz olaya hiç bu açıdan bakmamıştık. taksimde turlayan hayatından memnun memleket meselelerinden çok bu yaz gelecek gruplarla ilgilenen arkadaşları rahatsız edeceğimizi hiç düşünmemiştik. hemen vazgeçmeliyiz yoksa olaylarla alakası olmayan masum gençlerimizin gözüne toz kaçabilir.
ayrıca hükümetin tuzağını da görmek gerekir. 1 mayıs akşamı televizyonlardan izleyeceğimiz görüntüler malum. işte sayın seyırciler çatılardan polise kiremit atanlar, araba yakanlar, esnafın dükkanının camını indiren halk düşmanları bunlar , bunların hepsi solcu, allah kahretsin bu memleket duşmanı solcuları diye.
gerçek devrimciler, vatanseverler için tuzak kuruldu sanırım yine.
üzerinde aptallarla akıllıları ayıran tartışmaların yaşandığı tarihtir. işçiler, aralarına karışacak pkk ve benzeri örgütlerle mi uğraşacaktır, yoksa polislerle mi. yoksa her ikisi de (provokatörler ve devlet terörü) aynı tarafta, ''sağduyu ve hor görülen alın teri'' diğer tarafta mıdır? bunun cevabını bazılarımız biraz düşünmelidir.
ne olursa olsun, sonuçta işçidir, haklıdır, kazanacaktır.
"1 Mayıs 2008'le ilgili AKP'nin saldırgan tavrından bahsetmenin bir anlamı yok. Hepimiz olup bitenin farkındayız.
Ancak bir de provokasyona zemin hazırlayan açıklamalar geliyor yetkililerden. Bazı grupların hain planları olduğuna dair istihbarat alınmış. Hrant'la ilgili aldıkları istihbaratı nasıl olduysa bir türlü alamayan yetkililer, konu emek cephesi olunca şahane işler başarıyorlar.
Burada yapmamız gereken her türlü provokasyona karşı durmak ve bu yönde yapılmış çabaları belgelemeye çalışmak olmaldır.
Getirebilen herkesin 1 Mayıs Alanı'na kamera getirmesi şart. Yoksa TV'de AKP'nin medyasına ait kameralardan gelen görüntülerin, eylemcilerin ne kadar korkunç olduğunu anlatan montajları karşısında saçımızı başımızı yolacağız.
Hem düşünsenize, Trabzon'da tecrit karşıtı bildiri dağıtanlara "bayrak yakıyorlar" diye saldıran yalancıların belgelendiğini. Ya da Akdeniz Üni.'de öğrencilere saldıran ülkücülerin polislerce korunmasının belgelendiğini.
O zaman en azından daha zor yalan söylerdi resmi ağızlar.
Tanıklığımızı güçlendirelim. Elimize geçen tüm görüntüleri internet üzerinden yaygınlaştırarak güçlenelim."
"umut,
yürekte.
yürek,
isyanda.
isyan,
her yerde, her yerde, her yerde...
ne istiyorruz?
özgürlük.
ne zaman?
hemen şimdi.
vermeyecekler,
alacağız, alacağız, alacağız."
taksimde gösteri yapmakta israr eden işçi görünümlü isyana meyilli sendika elemanlarının kahraman polislerimiz tarafından itina ile dövüleceği yetmeyip bir de üstüne biber gazı ve göz yaşartıcı gaz ile dağıtılacağı gündür.
ben şahsen cips kola ikilisi ile televizyonun başına geçip çeşitli kanallardan eş zamanlı olarak bu dövüşü pardon gösteriyi izlemeyi planlıyorum. taksim meydanında yapılan hazırlıklardan çok zevkli geçeceği şimdiden belli.
bu konuda düşüncelerimi geçen sene ki bir mayis'ta yazdiğim için tekrar yazmama gerek duymuyorum ama, işte aması var.
yönetim erklerinin ve kolluk kuvvetlerinin sönmekte olan bir alevi yasaklamalarla sönmesindense tekrardan hartlatmasi ve gergin politikalarini hoplatmak için osuruktan teyyare nedenler ortaya sürmesi pek akla yakın gelmemektedir.
madem ki bir olgu var , ki mitingler arac değil amactir, amaci baltalarsan ve sindirmeye calisirsan o amac aractan daha önemli hale gelir.
parlementer demokrasilerde -bizim ki gibi muz cumhuriyeti değil- her siyasal erk kendini ifade etme özgürlüğüne sahiptir.
fakat özgürlüklerini beyan ederken tahriklere kapilip cürüm işlersen t.c. kanunlarına göre ceza verilir ve özgürleri kısıtlanabilir.
gelgelelim ki güc ve iktidar kimsedeyse kanun kaleminden ciktiği için kısıtlamalar mevzu bahistir.
1965 secimlerinde milli bakiye sistemi sayesinde demokratik temsil olanaği bulan kitle meclis içi gaddarlıklar ve burokratik davlumbazlıklar ve üzerine binen 12 mart el freni ile yeraltina indiğini legaliteden cikip illegaliteye tanzim olmasini unutmamak gerek.
gelgelelim ki günlük hesaplar ve araclarin gözde cok büyütülmesi amaclarin bosverilmesinden dolayi yeni acilimlar yapilamamakta ve ne yazik ki artik kaduk olmuş olan plansiz, projesiz, ütopyasiz hatta sistemsiz sloganciliğin en bayaği numunelerinde dolanilmaktadir.
elbette var olan sistemin bir çok kusuru vardir. bu kusurlar mevki ve itidar sahiplerinin yağdanlıkları bozulmasin diye düzeltilmemekte ve üstüne üstlük hamasetler bezirganlık cukurunda debelenilmektedir.
toplum dinamiklerini tetikleyici unsurlarda ne yazik ki mevki ve iktidar sahiplerinin bu sinyallerine karsilik verdiklerinden ve hala taviz vermemek adina kaskatı kaldiklarindan bir kıvılcım orman yangınlarina sebebiyet veriyor.
sonuc olarak elle tutulan bir yorum yapilmadimi, fikriyat ve proje ortaya atilmazsa söylenen bütün kelamlar havada kalır ve sekliyetcilik düsünceyi mahv-i perişan eder der sözlerimi bitiririm.
insana insan olduğu için değer veren yurttaşların bayram ve sevgi günüdür. sosyal demokrat yurttaşların ideallerine ayak bağı olan faşistlere rağmen dağlara, taşlara özgürlük şiirleri kazınmaya devam edecek.
taksim harici gösterilen yerlerde kutlanacak olursa burun bile kanamadan geçirilecek olan gündür. ancak amacı üzüm yemek değil bağcıyı dövmek olan sendikalar ısrarla taksimde kutlama yapmakda diretince olaylar çıkması kaçınılmazdır.
