türkiye'de yasadışı terör örgütlerinin katıldığı iddia edilerek öcü gösterilen işçi bayramı. emekçiye saygı duyan herkesin katılması gerekir, emekçiye destek çıkması gerekir. ama "komüniz bayramı" diyerek insanlar soğutulur, sanki kapitalist olmak çok büyük marifetmiş gibi.
işçi bayramıdır. genellikle olaylı geçer. 1 mayıs akşamı ana haber bültenlerinde gün içinde yaşanan arbedeleri, işçilerin "çektiklerini", polisin "ayarsız güç" kullanmasını izleriz.
bayram havasında geçer yani gerçekten de. hareketli.
hükümetin görünürde taksim de kutlanılmasına izin verdiği gündür.
lakin adamlar aptal degil. bu işin içinde bir iş var. tek taşla bir kaç kuş vuracaklar. öncelikle "biz demokratiğiz, bakın 1 mayıs'a izin veriyoruz. her görüşe saygılıyız." tavrı sergileyeceklerdir. zaten polis olmayacakmış da, müdahele etmeyecekmiş. ama artık provokatör salıp solcular herşeye rağmen birbirlerini yediler diye mi göstertiler ne yaparlar bilinmez. ancak yılmadık, yılmayacagız.
---spoiler---
fakat devâm ediyor bizimkisi,
sevmek, düşünmek ve anlamakta devâm ediyor kafam,
dövüşemeyişimin affetmeyen öfkesi devâm ediyor.
ve sabahtan beri karaciğer sancımakta berdevam.
---spoiler--
tüm türkiye bu sene ki işçi bayramında, kendini haksızlıklarla mücadeleye, ülkenin bağımsızlığına, kapitalizmle ezilmişliğe ve eşitsizliklerle savaşa adamış sola destek olmalı. ister kemalist olsun ister sosyalist artık bu ülkede kapitalizme ve muhafazakar sisteme dur denilmelidir!
dumur ve ayar oldugum gün. işçi bayramı ne ya. patronlar bayramı ne gün ? mesela 2 mayısta patronlar günü olsa ? tüm patronlar taksimde toplansa şampanya patlatsa ordan da cruz gemisiyle yurt dışına çıksalar 1 hafta kutlayıp dönseler.
bide tkp ve tkp li arkadaşlardan başka buna önem veren varmı merak ediyorum.
bunu bayram haline sokup ideojiden ideojiye taşımak yerine tekel işçilerinin yaptığı gibi bir format çok daha doğru ve yaptırımı mümkün.
enternasyonal işçi bayramıdır. bu yıl 32 yıl aradan sonra taksim meydanı'nda kutlanacaktır. taksim mücadelesi her ne kadar bayramın bütün yurtta büyük çapta gösterilerle kutlanıp kutlanmadığını önemsizleştirse de, muzaffer olunması işçi sınıfının bir kazanımıdır denilebilir. yani keşke bu bayram taksim meydanındaki yüzbinler gibi diğer illerimizde de kutlansa, izmir'de, ankara'da, bursa'da, adana'da, diyarbakır'da, eskişehir'de ,trabzon'da yüzbinlerce insan sokaklara dökülse.
içinde bulunulan veya gönül bağı kurulunan siyasi ideoloji ne olursa olsun, bu kapital Dünya’nın insan suretinde yarattığı eziklik ve yorgunluğun unutulduğu, birliğin ve beraberliğin sağlandığı, siyah, beyaz, Türk, Kürt, Ermeni, Müslüman, Hıristiyan, Yahudi, Ateist, Budist ayrımı olmadan, sadece insan olunduğu için bir araya gelindiği gündür, 1 Mayıs. Dayanışma günüdür. Haksızlığa ve emek hırsızlığına karşı durulan gündür 1 Mayıs. Hak aramanın sembolüdür 1 Mayıs. Çıkarlar uğruna insan onurunun hiçe sayılmasına karşı dik bir duruştur 1 Mayıs. Evine ekmek götürmek için tüm gücüyle çalışan babanın, “ben vatandaşım, ben insanım!” dediği gündür 1 Mayıs. Tarlasına buğday ekip, memleketin ekmek ihtiyacını karşılayan çiftçinin, traktörüne koyduğu mazotun sattığı buğday’dan daha pahalı olmasını sorguladığı gündür 1 Mayıs. Toz bulutundan ak ciğerleri rahatsızlanmış maden işçisinin, kaskını çıkartıp alnını silerek gülümsediği gündür 1 Mayıs.
işçilerin orda provake olmamaları en dikkat edilecek husustur.22bin polise değinmiyorum bile resmen polis devleti olduğumuzun resmi gibi orda ki halk senin halkın emekçin düşmanına 22bin polis görevlendirirmisin acaba hey yavrum hey bunlar kendilerine müslüman yeminle.
(bkz: inadına 1 mayıs)
"şimdi elli yaşlarındaki amsterdamlı protestoculardan biri oğluyla birlikte bir konsere gittiğinde ona gururla şöyle diyor:"bak oğlum buranın yapılmasına karşı çıkmıştım; sloganımız stop opera! idi ve opera sarayı yerine fakirlere ev yapılsın demiştim ama yanlış bir karşılaştırmaydı; yanlış safta doğru işler, doğru safta yanlış işler de yapmıştım ama yapmıştım... engelleyemedik, kültür merkezi yapıldı ama bak ismi de bizim slogan oldu: stopera"
32 yıl sonra sağlık nedeniyle yeniden taksim'de olmayı başaramayacak olan nuhungemisi'nin yüreği alandaki kardeşleriyle olacak, beyni de anılarla dalgalanacaktır. eski anıları ve tanıklıkları hala işe yarayabilir...
işçi bayramıdır. taksim de dahil türkiye genelinde baharın coşkusu ile, barış içinde, provokasyonlara pabuç bırakılmadan, kalabalık bir şekilde kutlanmasını umduğumuz gündür.
bayram mıdır yoksa geçse de bitse denilen tarih midir? o gün normal bir vatandaşsanız sokağa çıkmak mümkün değildir. esnafsanız dükkanı açmak mümkün değildir. nerde bunun bayramı.
geçse de bitse denilen tarih değil, heyecanla beklenen, yürekte kıpırdanmalara yol açan bayramdır.
normal bir vatandaş ne demektir onu bilmiyorum ama, tayyip ağzı bu, onu biliyorum.
oraya katılan insanlar da normal vatandaşlardır. işçilerdir. öğrencilerdir.
emekten, haktan yana olan herkesin meydanları doldurma zamanıdır.
1 mayısta alanlara çıkanlara uzaylı muamelesi yapmak akıl karı değildir.
emekten yana olan ,adaletten yana olan ,güçsüzün yanında olan , ezilmişe bir tekmede atmayan,onu tutup kaldırmayı isteyen insan gibi insanların bayramıdır.kapitalin kölesi olanların bu konuda söyleyeck çok sözü var. ne var ki kendi çıkarlarını kaybetmekten korkuyorlar. kula kulluk eden düzenin yıkılmasıdır. adaletsizliğe baş kaldırıdır 1 mayıs.
yüreklerin ateş dolmasıdır 1 mayıs. başkasının derdiyle dertlenmektir 1 mayıs.
en azından bosvermemektir 1 mayıs. bu yazıyı okuyunca yüreği biraz daha hızlı atmaktır zaten atmıyorsa okumana değmez.
