üç günlük ömrü ibadetle, paravan arkasından günah çıkarma şenlikleriyle, vicdan temizleme ile,
ölüm korkusundan aklı uzaklaştırmak amacıyla tanrıya adamak, korkaklıktır, gerçeklikten uzaktır.
üç günlük ömrün sonunda yok olma, bitme, sıfıra inme vardır, ve her zaman olacaktır.
bir tanrıya inanmak seni sonsuz yapmaz, var olmuşluğunu ziyan eder sadece.
3 gunluk dünya hayatını tanrıya adamak büyük bi kayıp değildir ama 3 günlük dünya hayatını saçma salak entrylerle, başlıklarla geçirmek israftır günahtır. Gidin cin ali falan okuyun. Bişeyler öğrenirsiniz belki.
allah'ım allah'ım diye kendini üzmektir. ölmeden allah'a kavuşamayacaksın sen nasıl olsa, bu yüzden boşunadır.
ama hayat tanrıya adanmıyor diye suç işleyip parmaklıklar ardına girilmedi, oradaki gardiyana sövülmedi, hırsızlık yapılmadı, kimsenin hakkı gasp edilmedi. çünkü bunlar gerizekalıların ve saygısızların yapacağı durumluklardır. allah'la alakası yoktur ve bu yüzden hayatı allaha adamak gerekmez, bu birazda allahdan ona inanıp ondan korkmak kölesi olmak kendini parçalamktır.
şunada değinmek isterim; her daim kimse öldüğünde cennet ya da cehenneme gideceğini ve allah'ı görüceğini bilmiyor. bilen varsa Bilirim yazıp boşluk bırakın adınızı soyadınızla birlikte 2255 e yollayın çekilişe katılın.
var oluşu en hazin şekilde ziyan etme yöntemidir.
"hani boş vakitlerinde ne yaparsın?" sorusu vardır ya,
ulan boş vakit işte, zaten birşey yapıyorsam o zaman dilimi boş değildir.
bu da öyle birşey, ya da değil, bana öyle geldi.
"tüm hayatın boyunca ne yaptın?" diye sorsa birisi, ölüm döşeğindeyken sen,
"namaz kıldım, oruç tuttum, kuran okudum zekat verdim"
diyebileceksin en fazla,
"varlığımı varlığına armağan ettim,
hayatımı berbat ettim"
o yokken de iyi olabilirsin,
o yokken de mutlu olabilirsin,
ama yapmıyorsan,
gerçekten,
sen bilirsin!
eğer tamamen materyalist bakış açısı ile düşünüyorsak aslında bedensel ve ruhsal sağlık açısından da faydalı bir davranıştır. hayatı boyunca alkol kullanmış, bir sürü insan ile seks yapmış ya da üç kağıtlar çevirmiş bir insan sonunda gerçekten çok mu mutlu oluyor? en azından dindar insan hayatına bir anlam katıyor, ölümlü dünyada egosunun zaten hiçbir boka yaramayacağını biliyordur. ölürken de huzurlu bir şekilde ölecektir.
ya inkar ettiginiz ahiret gercekse? dusunun o zaman halinizi. kendimizi allaha adamakla hicbirsey kaybetmiyoruz. allaha kul olmak sereftir.
siz dusunun inkar ettikleriniz gercekse olabilecekleri...
allah, hayatınızı bana adayın demiyor. iyi insan olmayı, ve bir takım ibadetler yapmayı şart koşuyor. bunları yaptıktan sonra geriye kalan zaman senindir ki, bunları yerine getirenlere bu dünyada da mutluluk vaad ediyor. bu sebeple, hayatının bir kısmını allah'a ibadet ederek geçirmek ve tüm hayatın boyunca iyi insan olmak, hiç birşey yaşamamak değildir. bu dünyadaki mutlulukla beraber, ahirettede mutluluğu yakalamaktır aslında.