Köy değil de yeşilliği bol olan, müstakil evlerden oluşan bir lojmanda geçti. çok güzel günlerdi... oyuna dalıp eve gitmeyi unuttuğum için ailemin bağıra bağıra koca lojman içinde beni aramalarını.. tüm mahalle toplanıp futbol, bilye oynamayı, bisiklet sürmeyi özledim... Ne zaman şehre taşındık o zaman o arkadaşlıklardan eser kalmayacağını anladım. Bir yandan da büyümek istiyorduk ama onu isterken ne düşünüyorduk bilmiyorum.