şayet gece ve yalnız yapılıyorsa daha bir keyifli olandır. cam kenarından dışarıyı izlersiniz, geçtiğiniz yollara bakarken kendinize dair ne varsa düşünürsünüz. güzel bir olaydır.
2 günde 42 saat yolculuk yapanlarına rastlanılmıştır. türkiyenin bir batı ilinden bir doğu iline gidilmiş, aynı gün tezkere alınıp otobüse atlanarak batı iline geri dönülmüştür.
yan etkileri sallanma, bulantı, çarpıntı.
olumlu etkileri: yaşasın askerlik bitti.
lys sonrası stres atmak için istanbul a gittim. neyse aşti ye doğru yola çıktım dolmuşlar zaten rezalet ankara da klimalı bir otobüs yolculuğu hayal ederek geçirdim 40 dakikayı. gel gelelim aşti ye ulaştım. 10 dk sonra perona yanaşan otobüse binmeye yeltendim ve o acı manzarayla karşılaştım bindiğim otobüsün 4 te 3 ü düğüne giden birbirinden kıro insanlarla doluydu. otobüs hareket eder etmez hepsi birden tvleri açıp aynı filmi izlemeye koyuldu. aynı sahneye haykırarak gülmeler bir birine işaret etmeler filmi* öndekini omzuna ayak koymaya kadar gitti bu iğrençleşme. bolu ya doğru gelirken gerek osuran amcalar gerekde bebek bezini otobüste değiştiren öküzler yüzünden otobüsü saran bir bok kokusu yüzünden zorunlu mola verildi. hosta rica edip boluda başka otobüse bindim. hayatımın en boktan yolculuğuydu o gün bugündür otobüse binerken içim sızlar ne kokuydu be öyle. *
gece yapıldığı zaman saat gecenin üçünde dördünde "ışığı yanan evlere bakıp acaba içinde kim yaşıyor ne iş yapıyor nasıl insnlar gibi kendi kendime merak edip zaman öldürdüğüm bazende gece yolculuğumda cartoon network kanalını açıp "johny bravo'yu izleyerek yaptığım yolculuk. (yorucu olsada güzel yaa,valla güzel)
Allah'a büyük konuşmayayım ama çok mecbur kalmadıkça bana nasip etmesin dediğim yolculuktur.
1.90 boyla ve cenabet bir şansla daha oturduğumuz gibi önümdeki teyzenin koltuğu inidrmesiyle,ne tv izleyebiliyorum ne de bacaklarıma kan gidiyor,zamanında 14 saat Adana-izmir çekmişliğim vardır ki,o günden beridir erken rezervasyonla uçağa döndüm.
fakir ve ya evsiz insanların seyahat etme şeklidir. bu zamanda uçağa binmeyen insan kaldı mı diye düşünürken hala otobüse binenleri duyunca şok üstüne şok geçirmeme neden olmuştur.
cam kenarı diye tabir edilen yerin kıymetli olduğu yolculuk.
bindiğinizde hemen cam kenarına oturursunuz. bir kaç zaman gittikten sonra, başka bir yolcu gelir ve başınızda dikilerek biletine bakar. hımm cam kenarı galiba benim koltuğum imalarıyla,sizi o güzel yerden kaldırır.
ulusoyun her yolcuya küçük dikdörtgen ve yumuşak bir yastık vermesiyle "yıllardır problem buymuş işte" dediğim ve uyurken artık hiç rahatsızlık yaşamadığım yolculuklardır.
tek başına olduğumda daha fazla zevk aldığım yolculuk. çünkü yol boyunca müzik dinlemeyi seviyorum. öyle çok konuşan biri olmadığım için yanımdaki tanıdıkla fazla konuşmam ve üstüne bir de şarkım yarıda kesilir.
ben de istemez miydim, kulaklığımı takıp, tumblr kızlarının hayallerindeki gibi şıp şıp yağan yağmurla birlikte cam kenarında müzik dinleyip yolu seyretmeyi. üşüyüp hırkayı battaniye misali sarıp, mesaj geldi mi acaba diye telefonuma acıklı acıklı bakmayı, molada hayatımın aşkıyla tanışıp, bir anda mesaj beklediğim adamı unutup kendimi otobüs aşkımın kollarına atmayı.
Tabi ki de istemezdim lan, zaten burası türkiye.
Şanssızlığımın belirtisi olarak cam kenarında oturamam. Bayan yanı olaraktan yanıma yaşlı bir teyze oturur. Aslında başlangıç güzeldir, poğaçalar, kurabiyeler ikram eder bol bol. Sürekli çay istenir. ee tabi sohbete başlanır; nerede okuyormuşum, nereliymişim, hangi bölümdeymişim, aa mezun olunca ne iş yapacakmışım, aman aman pek akıllıymışım, maşallahmışım, bir tane daha kurabiye ister miymişim, bacakları çok ağrıyormuş keşke tıbbiye öğrencisi olsaymışım, oğlu varmışmış mühendis olacakmışmış, kız arkadaşı varmış oğlunun ama çok suratsızmışmış... bu muhabbet hiç bitmez, yağmur biter, şoför değişir ama teyze susmaz. Teyze sussun iki şarkı dinleyeyim diye acıklı gözlerle teyzeme bakarım anlamaz. sadece benle yetinmez, otobüsteki diğer yolcularla da kaynaşır. ağlayan çocukları "sus bakiyim, iğne yaparım" diye kandırır. molalarda eşini arayıp "ay osman rahatım çok şükür,yol arkadaşımla da iyi anlaştık ama dizlerim çok ağrıyor bıdıbıdı" diye iki saat konuşur.
Sonuç olarak muavin,ben ve bıyıklı şoförün çaresiz pilot gözlüğü yolculuk bitsin diye bekleriz.
