özlemeyi sevdiğin sevmeyi öğrendiğin ve sürdürebiliyorsan en gerçek aşktır... zordur zor olmasına ama her gün görüp kavga edeceğime az görür öz yaşarım diyenler için tam ilişkidir... neticede insan değişen gelişen bir varlıksa zamanla sıkılabilir... ama özlediğin şeyden niye sıkılasın ki bu da öyle bişi işte... sen mutlu o mutlu ama en mutlusu otobüs firmaları tabii... maddi manevi her türlü sıkıntıya göğüs germeyi öğreten ilişkidir...
eğer bahse konu aşk, terminalden birine varıldığında bitiyor ise,
o aşkı doyasıya yaşamak için bolu dağında mahsur kalmayı umabilirsiniz..
ama gerçek aşk diyemesek de en azından gerçek hayata dönüldüğünde
bilindiği üzere aşkın aslında en zor bölümlerinden biridir o iki şehir arasındaki yolculuk..
kalbinize sensör taksalar muhtemelen osiloskopta tam bir sinüsoidal göreceksinizdir.
yüksek voltajda frekans kayması olur ve yolculukların başlangıç ve bitiş noktaları daima referans noktasına değil de peak değerine rast gelir.
şehirler arası yaşanan aşklar, insanların bulunduğu şehrin kendilerine büyük oranda
aykırı, uzak, anlamsız gelmesine ve bütün manasıyla "gurbet" olmasına neden olur.
...
herkes kaybeder de
en çok ulaşım şirketleri ile gsm operatörleri kazançlı çıkar
aşkı yaşayamamaktır.
aşkı yaşamak; sevgiliyi hissetmektir, onun dokunuşunu, öpüşünü...
yorar aşkları mesafeler, bikaç kere gidip dönülse o mesafe yormaz, çünkü sevgili vardır yolun sonunda.
ama yorar, sevgiliden uzakta uyumak...
sevgisiyle onsuz olmak...
zordur. her yiğidin harcı değildir.
kolay bi ilişki değildir. gereğinden fazla ilgi, sabır ve sevgi gerektirir. bi sevincinizi ya da üzüntünüzü o'na sarılarak gideremezsiniz, gözlerinin içine bakarak 'seni seviyorum' dediğiniz azdır. ama daha sıkıdır aranızdaki bağ, özlemenin nasıl bişey olduğunu bilirsiniz ve gerçekten özlersiniz..
yakınında olsa yapamayacağın şeylerin özlemini duyarak aşk yaşamaktır. bir nevi kendini aldatmacadır.çünkü uzaktaki insan silüetini seversin hayallerini seversin yani. gerçek ile hayal birbirini tutmaz. uyanılması gereken rüyadır zira sonrasında acı da barındırır.
aşk ne şehirler arası nede ülkeler arası yaşanacak bi kavramdır. eğer aşk varsa isterse aradaki yollar aşılmaz olsun yinede tadarsın o mutluluğu,hissedersin aşkı. sevmek iki gönül arasında ki bağdır. tıpkı o yollar gibi aralarında amaçok ince bi ayrıntı vardır o yollar araya mesafe koyarken o bağ mesafeleri yok eder... aşkın varlığı varsa gerçekten düşünmeye gerek yoktur şehirleri, aşılması imkansız şeyleri...
şehirler arası aşk yaşamak: bir ilişki yürüten iki kişinin farklı şehirlerde yaşaması sonucunda oluşan zor durum.*
çok akıl işi bir ilişki değildir, zordur, insana çok acı verir. sevdiğinin istediğin her an yanında olamamasının verdiği bi hüzün vardır. iki kişininde aklından kimi zaman şöyle düşünceler geçer:
"keşke şu anda sevgilimde burada olsa da şurada elele beraber yürüyebilsek"
"keşke şimdi aşkımda burada olsa da bütün sevdiklerim eksiksiz yanımda olsa"
vb.
ama aşk zaten kafadan zor bi iştir ki bunun şehirler arası olması, ülkeler arası ya da kıtalar arası olması çok da sorun değil. aşk garip bir kavram. kendinden içinde bir acı barındıran.(#4059372)
ben kesinlikle uzak bi ilişkiyi yürütemem, sevgilimi her an yanımda isterim diyen bünye bile birgün bakmışsın gerçekten uzak* bi ilişki içerisinde bulmuş kendisini. çünkü aşk garip birşey geldi mi bir kere öyle uzak mesafe falan dinlemiyor. zaten gözün de o mesafeyi görmüyor. saçma sapan birşeyde bile o mesafe uçup gidiyor. örneğin kavga edersiniz bi bakmışsın depo fullenmiş 4 saat içinde sevgiliye gidilmiş omzunda ağlanıyor. gördüğün ilk anda içinde ki bütün öfke gözyaşlarınla beraber akıp gitmiş. sevgiliye sarılınmış sarmaş dolaş, defalara öpülmüş sevgili, kaybetme korkusunun ve özlemin getirdiği coşkuyla.
mesafe falan yok yani sevgi de. öyle bitmeye falan da mahkum değil, aşkları zayıf olup mesafeye yenilmiş insanların zırvalıklarıdır "uzun mesafeli ilişkiler bitmeye mahkumdur" cümlesi. neden bitsin ki? birini seviyorsan seviyorsundur o yanında olsa da olmasa da seversin. ararsın, sesini duyarsın.. teknolojinin dibine vurmuş bi çağda yaşıyoruz açarsın skype'ı görürsün. kabul, hiç bir online bağlantı gerçekte sevgilinin yanında olmayla karşılaştırılamaz. kokusunu hissetmek, boynuna sarılmak gibisi yok elbette. ama uzaktan bir ilişki yaşamakta bu güzelliklerin daha da değerli olmasını sağlamaz mı? sevgilini uzun süreden sonra ilk gördüğünde hissettiğin heyecanı başka ne zaman hissedebilirsin? ilişkin her zaman ilk gün ki gibi kalır. sürekli ilk defa karşılaşmalar yaşarsın. her gördüğünde ilk gördüğün gün ki gibi heyecanlanırsın. kalbin yerinden fırlayacakmış gibi hissedersin. ayrılıklar zordur, yanında olamamak da zordur. ama ayrılıklar vuslatı daha değerli kılar.
hergün birbirini görüp vıcık vıcık yalandan ilişki yaşayanlara inat, yaşasın uzak mesafeli gerçek aşklar...
otobüs terminallerinin egzoz kokuları arasında heyecanla beklemek ve gün sonunda ayrılık vakti geldiğinde aynı kokularla veda etmektir...
otobüs camından buğulu gözlerle bakarken doğan, atlayıp tekrar ona koşma isteğini bastırmak zorunda kalmaktır...
yüzüne dokunmak, gözlerine bakmaktır, kameradan...
sesini duymaktır kilometrelerce öteden, telefondan...
ama yinede vuslat sevinciyle kederlenmektir her akşam.
geleceğin hayaliyle tutuşmaktır her dem...
