Farsça' dan dilimize geçmiştir. Kelimenin kökü 'Şükr' kelimesinden gelir. Şakirt ise kendini allah'a adayan kişidir. Aynı zamanda eskiden medresede okuyan öğrenci anlamına da gelirdi. Fakat günümüzde Puşt , ibne vb. anlamlar taşır.
ince bıyık,ince ses ikilisini bunyesinde barındıran fetocu gence denir.toplu halde yaşarlar.esnaftan hayırseverlerden beslenirler.sürü başı fetodur koyun misali gözu kapalı severler sürü başını.
dün fethullahçıların evine sohbete gittim, birbirlerine şakirtim diye seslendiklerini işittim. ilk başta yanlış duyduğum düşüncesi ile gülümsedim, sonra bir kaç defa daha oldu bu. demek ki dedim elemanın adı şakir, sonra sordum bu şakirt ne demek diye.
''üstadım biz aramızda kendimize böyle sesleniriz.''
Herkesin yanlış bildiği bir kelamdır. Nur cemaati mensuplarının hangi manada kullandığını bilemem. Fakat kur'an talebesi manasına gelen bu kutsal kelamı müslümanım diyebilenlerin eleştirmesi ve alay konusu haline getirmesi yanlıştır. Bilinçsizce şeriat ile irticanın manalarını karıştırarak Şeriat'a dil uzatanlarla, şakirtliĞi cemaate õzgü bir terimmiş gibi görüp eleştiren müslimler hata yapmaktadır
