2 sene önce geberik galatasarayımıza şampiyonluk kaptırdıklarında da çok iyi takımdı beşiktaş. ama işi sonlandırma konusunda sorunları vardı. oyuncu karakterinden kaynaklanan bir durum. sonradan kazanmayı da öğrendiler. aslında ligde beşiktaşı rahatsız edecek bir rakip olmadığı için ciddi bir rekabette bu kadro sıçıp sıvayabilir. çok iyi oynasa da finali yapamayabilir. avrupa'da olduğu gibi. ama üzerine koyarak giden bir kadro var. iki senedir ben bu oyuncu grubuna bir avrupa kupası ya da şl finalleri yakıştırıyorum. alamazlarsa başarısızlardır bana göre ama çok güzel hikayeler bıraktılar, bırakacaklar. taraftar açısından önemli olan da bu. ünal aysal-fatih terim işbirliğindeki galatasarayın şu beşiktaşla rekabetini izlemek hem bizim için hem de dünyadaki futbolseverler için efsane olabilirdi. bu rekabete çok sağlam bir feneri de ekleyince ligin marka değeri uçuşa geçebilirdi. yabancı yasağı, hocaya kanca atmalar, oyuncuları hedef almalarla galatasaray'ın önü kesildi, fener ise yıldırımın eliyle kepaze edildi, beşiktaşın önü açıldı. türk futbolunda bu kontrollü şekilde döndürülmek isteniyor. gerek yayıncı kuruluş, gerek federasyon eliyle körler sağırlar birbirini ağırlar havasında şampiyonluk paylaştırılmak isteniyor gibi bir görüntü oluşuyor. bu tabi, beşiktaşın, takımın, hocasının emeğini kesinlikle yok saymak değil. takım olarak çok iyiler ama rekabetsiz elde edilen şampiyonluk ne kadar tat verir orası taraftara kalmış. ben şahsen tatmin olmam. galatasaray ve fenerbahçe yönetimlerinin de acilen kendilerine gelmeleri gerekiyor ama dursunu ve oyuncu grubunu düşündükçe maç özetlerine bile bakasım gelmiyor.
