ünü, imajı, ekrandaki ya da uzaktan tanındığı haliyle sevilmesi mi gerçekten insan olarak kendisi olarak mı sevildiği ikilemi. birçok ünlü artık kendisinin mi yoksa üzerine yapışan ünün mü sevildiğini ayırt etmekte zorlandığından dolayıdır ki yalnızlık denen illeti köküne kadar tatmak zorunda kalmaktadır.
ikinci bir husus, bir ünlü artık hemen hemen normal insanlar gibi rahatça sosyal ortamlarda takılma şansını kaybetmiş, sürekli gözler üzerinde olan biri haline dönüşmüştür.
bazen kendisini bir sirk maymunu gibi hissedebilir. iş bu nedenle pek tanınmadıkları yurt dışı ülkelerde sadece bir insan olarak insan içinde dolaşmanın tadına varırlar.
uzaktan görünen şatafatlı hayatına rağmen... satırlarını bolca duymamızın temel etkenleri bu kalabalıklar içindeki yalnızlıktır.
bir başka yabancılaşma doğuran süreç ise daha acı işler. birçok ünlü, ünüyle birlikte gelen karşı cinsle istediği gibi ilişki geliştirme imkanlarını kullanırken artık insanları kolayca tüketebilecek bir canavara dönüşebilmekte ve hayata, insanlara dair birçok şey içinde kırılmakta. hem bu zevkleri tatmaktan geri duramazken öte yandan karşı cins yoğun taleple birlikte değersiz bir hal almaya başlar.
ve son belirteceğim husus; ünlü olmanın doğurduğu kaygı halidir. çünkü ünlü olup yoğun ilgiyi tattıktan sonra her an tahtından inecek kral gibi arka planda kalma korkusu saplanır çoğunun içine. bir şeyi elde etmekten daha zor olanı onu elinde tutmaktır. işte bu kaygıyla ününde azalma şiddetli bir kısırdöngüye yol açabilir.
maddi imkan fazlalığıyla çok şeye sahip olmanın getirdiği eğlenceler de insanları kesmeyince elbette gidip uyuşturucu gibi bataklara batmakta gecikmiyorlar.
