sabahtan beri garip bir şekilde yaşadığımdır. hiç dışarı çıkmadım yine de donuyorum yahu. herhalde hasta olacağım. eve gideyim de sıcak bi çorba içip battaniyenin altına kıvrılıvereyim be.
son üç gündür yazın bittiğinin acı habercisi olarak gördüğüm ve sürekli yapıyor bulunduğum eylem. Utanmasam ağlarım üşüyorum yaz bitti diye. Pikeler değişti yorganlar geldi 3 günde. Küfür gibi...
Yalnızlıktandır ileri gelir üşümek.
Üstelik gece olup yatağınıza uyandığınızda durup durup nükseden bir hastalık gibi gelir yapışır boynunuza soğuk elleriyle.
"Çok üşürdük hep üşürdük üşümekti bütün yaşadığımız/ Üşürdü ellerimiz aşkımız sonsuz uzun sakallarımız/ Tükenir dağınık diriliği kaşıntımızın bir gün/ Bir kalır uzun kitaplarda anısı çok üşüdüğümüzün" (bkz: Turgut Uyar)
