türk halkının içinde sık rastlanır böylelerine. malborosu parlamenti eksik olmaz gömleğinin cebinden. sürekli geçim derdinden bahseder, şikayet eder, fosur fosur sigarasını içerek okey oynar kahve köşelerinde. bütün mesele bu tip cibiliyetsizlerin keyiflerine, ailelerinden ve çocuklarından daha fazla düşkün olmasıdır. dilemmayla falan ilgisi yoktur yoksa, kısaca egoizm ve sorumsuzluktur problem.
her gün üç paket sigara, her gece bir büyük rakı içip, çocuklarının ekmek parasını rakıya, sigaraya, ve türlü türlü mezeye yatırandan, ancak hala "geçinemiyorum, param yetmiyor" diyenden bir parça daha fazla yüzü olabilir.
bu insana sigarayı azaltarak masraflarını azaltabileceğini anlattığınızda ' üç kuruşluk zevkimiz var o da çok mu be abi ' diyerek bu alışkanlığına devam etmeye bahane üretmesi olasıdır.
sigarama bari karışmayın diyen adamdır. çünkü o adamın başka hiçbir zevki yoktur. ot gibi yaşamaktadır. ha! sigarayı bıraksa elbette iyi olur. ama zaten ne zevki varki otcağızımın.
