bu duyguyu iliklerime kadar hissedeceğim hiç aklıma gelmezdi.
biriciğim, oğlum, köpeğim, neşem, her şeyim.
bir tanem, dedeciğim, gücüm, idolüm.
her duygu sonuna kadar yaşanmalı, ama ''özlem'' hissi, ''üzüntü'' hissinden bile daha kötüymüş.
üzülürsün, bir süre sonra geçer ama özlüyorsun ve o geri gelmiyor.
her koşulda pozitif olmaya çalışan ben bile bu kadar afallıyorsam, başkarını düşünmekte güçlük çekiyorum. keşke böyle bir duygu hiç olmasaymış, keşke sevdiklerimiz hep yanıbaşımızda kalsaymış.
Beklenen gelicekse özlem güzeldir fakat kahven sürekli soğuyor, kitapların bitiyor ,dinlenecek şarkılar okunacak şiirler tükeniyor ,beklediğin duraklar ,baktığın yollar bitiyorsa ve hala gelmiyorsa beklediğin, özlem tüm hücrelerine zarar verir.
