Bugün dışarı adımımı atar atmaz tanıdık bir koku geldi burnuma. Memleketimin o güzel temiz kokusu. Bu koku 3 saniyeliğine de olsa oradaki güzel anılarıma , tekrar gitmek ve yaşamak istediğim durumlara götürdü beni. yürürken içime çekebildiğim kadar çektim kokuyu. Bu basit şey beni derin bir özleme çekti.
salıncakta sallanmak.
mahalle maçı yapmak.
ağaca çıkıp meyve yemek.
kendi yaptığın külahları cephane olarak biriktirip, boru ile savaş yapmak.
birdir bir oynamak.
ilk içtiğin sigara.
sabahları geç kalkmak.
anneyle yüzyüze sohbet etmek.
arkadaşlarla bir araya gelip kendim içmememe rağmen onlara türk kahvesi pişirmek.
ve bursa...bursa'nın her şeyi.
