insan adalet görmek istiyor, göremeyince hayalini kuruyor.
Benim de onunla ilgili hayalim var...
Umut veririm ben,
tahliye edilebilirsin derim. Tutuklu olduğu hapishanede kötü muamele yaşatırım ama çok şiddetli değil, aklı dinç olsun, zihni berrak olsun. Olsun ki umutla beklesin, yarınlara mutlu baksın. 'buradan kurtulacağım' desin içinden, arsız ruhuyla kahkaha atarak.
Eğer tutukluluk süresince iyi hal ve davranışlar gösterirsen çıkma ihtimalin çok artar derim. Kitap okuyacak, kendini değiştireceksin, topluma uyum sağlar hale gelirsen oldu bu iş derim. Terapiler düzenletirim, ciddi bir emekle doğruyu görmesini sağlarım. Gerçekten kalbinde ahlaka, insanlığa inancını olabildiğince attırırım ailesinin ve kendisinin hayvanlığı yüzünden alamadığı değerleri öğretirim, değiştiririm onu.
Davaları uzatırım, her seferinde umutlarını artırırım. Ama bitirmem. Bekler bekler bekler, inanarak bekler.
Bir yıl geçer
iki yıl geçer
Üç yıl geçer.
Ha, bu arada çocuğuyla, karısıyla düzenli olarak görüştürürüm. Görsün, koklasın, hasret gidersin. Gidersin ki bir daha görememenin acısını en derinden yaşasın.
isyan eder artık 'hani hafifletici sebepler vardı, hani çıkacaktım?
Ergenekon sanıklarına olduğu gibi tutuklu bekletirim, cezası belli olmadan haybeye yatar mahpusta. Ama umut var ya, işte o hep canlı kalacak, ve artık değişmiş olacak, belki iyi bir insana bile dönüşmüş olabilir, kim bilir...
Ama ömür boyu oradan asla çıkmayacağını öğrendiğinde inanamayacak, ya aklını oynatacak, ya kendini öldürmeye kalkacak, o kadar büyük hayal kırıklığı yaşatırım ona.
Bir daha ailesiyle görüştürmem, haber dahi alamaz ailesinden. Bir yıl sürer böyle. Ne oldu diye sorarsa kızın trafik kazasında öldü, karın da boyundan aşağı felç kaldı gelemez artık derim.
aslında her şeyi ondan sonra başlayacak. Bunlar sadece hikayenin önsözü olacak.
Geri kalanlar için diğer yorumlara bakın, onlar bile küçük birer fikir kalır kansız soysuza.
Bir de 'mini etek giyip tahrik ediyorlar' gibi laflar edenleri de benim elime verseler onları daha beter yaparım.
