"Özgürlük" – ne okkalı lâf!...
Belki önemli olan, kavramlara boşverip, eylemlere bakmak – düşünülecek birşey değildir özgürlük; yapılacak birşeydir...
– Oruç Aruoba
[Benlik, s. 119]
Kesinlikle öyle. Özgürlük konuşulacak bir şey de değil zannımca.
istediğin herşeyi yapmak değil,
istemediğin hiç bir şeyi yapmamaktır özgürlük...
hayır diyebilmektir özgürlük...
toplumsal fikirlerden uzaklaşmayı göze alıp öznel olabilmek, kendini koruyabilmektir özgürlük....
freedom forever
ben,tam da bugünlerde, kendimi hiç olmadığım kadar özgür hissediyorum. çok üzücü olan bunun aslında hiç tatmadığım bir duygu olduğunu farketmem ve şuna kanaat getirdim, özgürlük hissinin kalıcı olması için hayatımın iplerini elime almanın zamanı geldi, geçiyor. sabır ve istikrarla adımlar atmalıyım.
ozgurluk nedir yauv?
ozgurluk kendini sevebilmektir, kendine deger verebilmektir. bazen de bencillesmektir. ailenden uzaklasmak istemek, uzaklasinca da onlari cok ozlemektir. sevgilinin bunaltmasi yuzunden ayrilmak, sonra onun sevgisine muhtac kalmaktir.
ozgurluk hakkaten nedir yauv? bence hic ama hic guzel bir sey degildir. ama yine de siz bilirsiniz.
Liberalizmdir... en güzel ideolojilerden biridir fakat ülkemizdeki siyasi kültür henüz tam anlamıyla oturmadığından bunun istenmesi ütopik bir dilektir..
Özgürlük söz konusu olunca bizim insanımız “istediğimi yaparım, içerim, sıçarım, istediğimle sevişirim yea” kafasında. Bunlar da elbette özgürlüğün bir parçası ama uğruna savaşlar verilen, bedeller ödenilen, hapislerde ömür çürüten özgürlük bu değil. Aslına bakarsanız özgürlük, bireysel kurtuluştan ibaret de değil.
Sorunların temeline kısır bir şekilde inerseniz çözümler de yüzeysel olur. Maalesef.
silivri ceza infaz kurumuna ait restaurant var. bu restaurant kampüsteki personellere, lojman sakinlerine ve aynı zamanda halka hizmet veriyor. fiyatlar piyasanın biraz altında diyebilirim. içerisi de kebap restaurantı konseptli ortanın bir tık üstü diyebilirim.
Geçenlerde öğle yemeği için bir yer ararken buraya gittik. içerde o kadar güzel karşılanıyorsun ki daha girdiğin andan itibaren herkes cumhurbaşkanı gelmiş gibi davranıyor sana. garson hürmet konusunda o kadar titiz davranıyor ki neredeyse masayı yalayacak müşteriyi memnun etmek için.
birlikte yemek yediğim arkadaşıma sordum. bu insanlar ne kadar maaş alıyor ki böyle gönülden çalışıyor diye. bu insanlar maaş almıyor, onlar mahkum dedi. mesai saatlerinde gelip çalışma fırsatı sunuluyor bazı iyi halli mahkumlara. onlar için buraya gelmek ve burada çalışıp günü geçirmek paradan daha değerli dedi.
gerçekten tüylerim ürperdi. özgürlük paradan daha değerliydi. ne kadar maaş verirsen ver hiçbir insan bu denli gözlerinin içi parlayarak çalışmazdı. gerçekten çok duygulandım ve üzüldüm.
