bir insan doğum ve ölüm denen iki büyük yalnızlık arasında hiç yalnız kalmamışlardan değilse, içinde bir türlü ses bulup dağılamayan bir çığlığı taşımışsa, hiç eskimeyen bir anı ya da bir hayal için hayatını yakabilir. böyle bir insan yüreğinde kurduğu kentte, herkesten gizli, uğrunda hayatını yaktığı şeyle pekala yaşayabilir.
eğer bu aşk karşılıklıysa ömür boyu sürecek bi mutluluğun habercisidir.
ama karşılıksız bi aşkın peşinden ömür boyu koşmak aptallıktır,en fazla 3 sene 5 sene sonra durmasını bilmek gerekir.
Ömür boyu sürmesi imkansıza yakındır. Zira mükemmel insan portresi kafanızda sürekli istikrarlı bir değişim sergilerken karşımızdaki insan kafamızdaki hep bir forma takılı olduğundan belirli bir süre sonra yıpranmaya daha sonra da iyice sallanmaya başlar sonrası ise malum, o dahil herşeyi teker teker yitirirsiniz.
gerçek aşkı yakaladığında yaşanabilecek durumdur !
aşkı saflığın ve temizliğin duygu yoğunluğuyla birleşme noktası olarak alırsak'ki , aşkın tanımı fikrimce öyledir , o zaman bir yaşam , bir insan ve bir tek aşk olmalıdır .
