Yıllar öncesinde başıma gelen hadise.
Lisede çok ama çok hoşlandığım ama kızdığım için çıkma teklifini reddettiğim çocuk bir hafta sonra intihar etti.
Habersiz okula gitmiş. Arkadaşımla bahçede yürüyorduk. Bir yandan da o yıllarda çok popüler olan "matrix " ile ilgili geyik yapıyorduk "neo , ne o ? " falan. Epey uzakta banklar vardı. Oraya doğru yürüyorduk. O'nu görüyordum. Bize doğru bakıyordu. Yaklaştık oydu , yaklaştık , yaklaştık ve aynı anda arkadaşımla birbirimize dönüp , aynı anda "o değilmiş" dedik. O'ydu ama. Bankta oturan çocuk sağa dönüktü. Dış görünüşü alakasızdı. O'nun ise okyanus mavisi gözleri vardı ve buğday teninden gün işığı gibi süzülürdü. O 'ydu, onu görmüştüm. Arkadaşımla aynı anda "o değilmiş " dememiz bile bunu kanıtlıyordu.
Yarım saat kadar sonra önceki akşamüstü öldüğünü öğrenmiştim.
