Her ne kadar kutsal kıtaplarda ölüm sonsuz yasamın baslangıcı olarak anlatılsada, bız ınsanlar gormedıgımız seylere ınanmakta gücluk cekıyoruz. Hanı bı gıdıp gelen olsada yediğin içtiğin senın olsun görduklerını anlat haci dıyebılsek.
Ölüm sonrasında ne olacağı bilinemediği sadece inanıldığı için korkma durumudur. Tabi inançsızların ' ya varsa ' deyip korkmaları daha çok gerekiyorken inançlıların da ' ya ben yanlış olana inanıyorsam ' deyip şüphelenmeleri lazım. Kısacası beni mahveden dehşet bir belirsizlik.
''...Şimdi ölmek istemem, daha hiç gülmeden.'' . Benim sebebim budur dostlar, daha yaşadığımı hissetmeden, hissettiğim son şeyin yalnızlık olmasından korkuyorum.
Ateist tanriya inanmayan dolayisiyla dinlere ve bu dinlerin söylediklerine yani ahiret hayatina inanmayan kisidir. Ateistlerin korkmasi gerektiğini dusunen kisiye soruyorum bi insan varligina inanmadigi bir cehennemden niye korksun?
ayrıca sorunun cevabi psikoloji de cok basittir. Ilk neden bilinmezlik. Ölüm aninda ve sonrasinda ne hissedilecegi bilinmediginden insan korkar.
Ikinci neden ise insani egolar. Insanin olmekten korkmasinin sebebi dünyanın onsuzda devam edebilecegini bilip kendini aşağılık hissetmesidir.
hadi ateistlerin olumden korkmasini anlarimda, muminler nicin korkarlar? onlarin tam tersi tez olmek icin dua etmeleri gerekmezmi cennete gidebilmek icin? cami ve mevlitlerde filan hep allahtan uzun omur istiyorlar! garip
