ahret hayatına inanıyorsa tabi ki cehennem ve kabir azabında korkuyordur, inanmıyor ise korktuğu şey bilinmezliktir. insan bilmediği şeyden korkar doğal olarak.
Aklıma herkes cennete gitmek ister ama kimse ölmek istemez sözünü getirmiş başlık.
Iki nedeni vardır. Birinci neden belirsizlige gitmek. Ne olacağını ne yapacağını nasil bir his oldugunu bilmemek. Ikinci neden ise insan egosudur. Insan için zaman hicbir zaman yapmak istediklerini yapacak kadar cok değildir ve hic kimse hayallerini gerceklestirmeden olmek istemez.
Ölmek, uyumak sadece!
Düşünün ki uyumakla yalnız
Bitebilir bütün acıları yüreğin,
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
Uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü.
Çünkü, o ölüm uykularında
Sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından
Ne düşler görebilir insan, düşünmeli bunu.
Bu düşüncedir felaketleri yaşanır yapan.
Yoksa kim dayanabilir zamanın kırbacına?
Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine
Sevgisinin kepaze edilmesine
Kanunların bu kadar yavaş
Yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine
Kötülere kul olmasına iyi insanın
Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken?
Kim ister bütün bunlara katlanmak
Ağır bir hayatın altında inleyip terlemek
Ölümden sonraki bir şeyden korkmasa
O kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya
Ürkütmese yüreğini?
Aslında bir yandan ölümü ister insan. Uykuyu sevmesi bunun en açık göstergesidir. Uyumak, bir nevi yaşamamak demektir. Yaşamamaksa yok olmak demek değildir. Zira uyanabiliriz. Ölmek de sadece yaşamamak veya ölümü yaşamaktır. Hiçbir eylemin sonlu olmadıği gibi ölüm de sonlu değildir. Bir kere ölünce insan yok olamaz. Zaten Yok olmanın ne olduğunu algılayamaz, bilemez. insanın Deneyimleyemeyeceği bir şey de var denemez.eger yok olusu idrak edebiliyorsak, yok olusumuzu farkedebiliyorsak zaten varız demektir zira. Sonsuza kadar ölür bir defa ölen. Ölmek de yaşam gibi sonsuzdur. Yani Varolduktan sonra bir daha yok olamayız. Bu çok saçma olurdu. Sonsuza kadar yaşarız. Ya hayatı ya da ölümü. Ne farkeder?
sonrası muammalarla doludur çünkü, kimse ne olacağını bilemez ve insan doğası gereği bilemediği, kestiremediği olaylarla muhatap olmak istemez, korkar.
dinin doldurduğu boşluk da bunların büyük bir kısmını kapsar, bu kadar hit olmasını da buna bağlıyorum şahsen. yoksa binlerce yıldır kafayı yerdik sanırım ne oldu nasıl oldu da bu evren bu hale geldi diye. kim düşünecek big bang, evrim vs. tanrı de geç.
1 -bilmediği görmediği bir yerde sonsuza kadar kalacağını bilmek
2- oradaki imkan ve şeraitler nelerdir bir fikir sahibi olamamak
3 doğmadan direkt bir şekilde olduğu halde neyse o şekilde gideceği için
4 yanında herhangi biri olmadığı için tek gideceği için ailesi olmadığı için
5 azap var tabii o da bir etken azap çekeceğiz ondan da korkabiliyoruz.
6 yaratıklardan melek şeytan cin vs de olacak
liste uzun ama en nihayetinde gidilecek yer ve şairin de dediği gibi sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de kol.
her giden memnun ki dönen yok seferinden.
zamanını da belirleyememiz ansızın olması da ayrı bir korku veriyor insana.
suçunun farkında olduğu için. inançsızsa öte tarafta neler olacağını bilmediği için. ahirete inanmamak diye bi saçmalık yoktur. bu insanın doğasına aykırı.
çünkü ölüm bilinmezliktir. insanoğlu bilinmeyenden korkar. dibini gördüğünüz bir kuyu size korku vermez, dibini göremediğiniz bir kuyudur sizi korkutan.
