kimseye kitap vermememin sebebidir. kitaplarına gözü gibi bakan, her birine koleksiyonunun özel bir parçası gibi davranan bi insan için giden kitabın gelmemesi oldukça sinir bozucu olabiliyor.
sinir bozucudur.
ulan ben yalnızızı sana hibe etmek için mi aldım? peyami safanın hayrına vermiyorlar o kitabı bir, ikincisi o kitap benim ulan. altını çizdiğin her cümle benim neredeyse özelim ve ben o kitabı ısrarına dayanamayarak sana veriyorum sonra sen geri getirmiyorsun.
efendim aylar sonra o kitap evine yani babasına döndüğünde harap olmuş haldedir üstüne yemek mi dökülmemiştir kapağımı soyulmamıştır ortası mı ayrılmamıştır vermeyin çocuklarınızı kimseye.
Kitabı çok severdim, sık sık okurdum. Hem kalın değildi, hem de biraz değişik bir kitaptı. Duruma göre şu sayfaya ya da başka sayfaya gidiyordun falan. Hediyeydi ayrıca. ilkokul öğretmenim hediye etmişti vaktiyle.
Verdik efendim bunu ingilizce öğretmenine. Aylar geçti, hocam dedim böyle böyle. 'Ya önemli miydi o kitap ben onu kaybettim sanırım' demişti. Bak 5 yıl oldu, o kitabı unutmam.
dayaklık bir insandır. Kitabı beğenir, okuması için verilir ama bir daha alınamaz. Arkadaşım okuduysan niye vermiyosun geri. Başka şeyime çök ama kitaplarıma çökme ya! Tam 5 kitabım kızın birinde kaç aydır. Geçen hafta unutmuştur diye mesaj attım, cevap bile vermedi. istesin aynılarını hediye alayım. Ama onların bi değeri var. Alınan yer, tarih, saat, yanımda olan kişinin adı, imzam var ilk sayfada. Ayıp ama!
sorumsuz insandır. bilerek yapıyorsa haram olsundur, bilmeden yapıyorsa az dikkatli olsun ayıp etmesindir. hatta sırf bu insan yüzünden neçe zamandır neçe arkadaşa kitap verilmemektedir, bunlarda giderde geri gelmez mi korkusuyla.
