kitaplarına gözü gibi bakan bir kimse için, aynı zamanda deforme olacak mı korkusunu da içeren, sahiplenme duygusudur. hediye etmek iki taraf için de efdaldir.
anlatım bozukluğu dışında, genelde kitap okumaya yeni başlayan veya sıradan şekillerde kitap okuyan insanların yaşadığı korkudur.
netekim uzun yıllar yaşadım o korkuyu. sonra birinci aşama olarak bir çözüm buldum. kitaplarıma sıra numarası verdim ve listeledim. sonra kontrol ettikçe eksik kitapları fark ediyordum ve istersem yenisini alıyordum. bu sayede kitaplarım değil param kaybolmuş oluyordu.
ikinci aşamada önemsememeye başladım. kendime seçtiğim bir kaç özel alanda kitap, dergi alıyor ve sadece onların muhafazasını önemsiyordum. diğerlerini çuval çuval dağıttım.
üçüncü aşamada, özel alanlarımda biriken kitapları, ortak merakım olduğuna inandığım genç arkadaşlarımın okuyabileceği sivil toplum kuruluşlarına dağıttım.
yıllar sonra farkettim ki, ben iyi bir kitap okuru değilim ve bu kitap biriktirme işi de bana göre değil. inşallah çocuklarımıza doğrusunu öğretebiliriz.
Kitap ödünç isteyen arkadaşlarımız olduğu için şanslıyız. Hayatımızda böyle insanlar olsun da varsın kitap geri gelmesin. Zaten okuduğum kitaptan ben alacağımı almışımdır birazda o faydalansın nedir yani.
