Beş yaşındayken, dört yada beş arkadaş, dünyanın ortasını boş olduğunu sanıyorduk. Toprağı bir metre kazarsak, dünyanın boşluğunu görebileceğimizi düşündük. Beş arkadaş, evin yan tarafında toprağı kazmaya başladık. Bir saat sonra hiçbir şey göremeyince, siktir diyip evlere dağıldık.
Benim çocukluğumda google yoktu ki, birinden duyduğumuz şeyin doğruluğunu araştırmak gibi bir şansım olmadı bu nedenle. Mesela hiç unutmam, piçin teki bir soru sordu bir gün:
+ Tarzan nasıl öldü biliyor musun?
- Hayır, nasıl öldü?
+ suyun altında taşaklarını keserek intihar etti!
Ben bir süre inandım buna, o zamanlar siyah beyaz tarzan filmleri vardı, jeyn denen karı da ızdırap oluyordu adama. Doğru olabilir diye düşündüm.
ilkokulum çingene mahallesinin yanındaydı, okul tuvaletinde de çeşmenin biri diğerleri gibi nikelajlı, süslü olmak yerine, bildiğin sarı, bakırımsı, eski görünümlüydü. yine aynı piç olabilir, şöyle dedi:
+ olm o çeşmeden su içme, çingene suyu o!
- Öyle mi?
Sanırım yine inandım ben, okul bitene kadar o çeşmenin yanından bile geçmedim. Zaten çingenelere uyuz oluyordum, okul bahçesinde oynarken, tepeden üzerimize işiyorlardı, neyse.
