babamın hata yaptığımda ya da sinirli olduğunda bakışlarının bütünüdür. hani kalksa ağzımı burnumu dağıtsa daha iyi ama hiç o yola yeltenmedi hep o bakışlar. eriyip gider kaybolurdum.anımsayınca içim ürperdi bak.
ilkokula yeni başlanmıştır. Boyun diğer Çocukların boyundan uzundur, hiÇ birinci sınıf Çocuğuna benzemiyorsundur. Sınıfa girecekken nöbetÇi öğretmen tutar kulağından sen sınıfına Çıksana me işin var birincisınıfların katında diye. Cevap verirsin ben birinci sınıfın dersin inanmaz bir de yalan söylüyor şuna bak diye döve döve üst katlara Çıkartır kapı kapı sözde sınıfını arar. En son hiÇbir şey olmamış gibi getirir maymun etmiş vaziyette sınıfına bırakır, bir de kendi öğretmeninden fırÇa yersin üstüne, neredeydin diye. Sonra dayılarına şikayet edersin, o Çocukluğunun yenilmez kahramanlarına. Bir köşeye dikerler seni gözünün önünde o öğretmeni dayak manyağı yaparlar o öğretmen görünümlü hayvanı anladığı dilden konuşurlar o aşalığık mahlukla. Çocuk dövmekten başka vasfı olmayan ..ne öyle korkar ki hemencecik tayinini isteyip ..ktir olup gider.
Kaçak parayla abimle tabanca almıştık onunki demirdendi benimki su tabancasıydı. Annem öğrendi ve ikisini de duvara fırlattı ve benimki kırılmıştı. Olacak iş mi lan.
sağda cemileyle ilgili baslıkları görünce hatırladım.
bir tane kuzenim vardı ibnenin tekiydi hala öyle gerci amk hic bi fark yok. neyse ben 4 5 yaslarındayım bu piç gelirdi gaydurugubbak cemile seni istemeye gelicek seni onla evlendiricez diyip dururdu. saatlerce aglardım . insanda biraz acıma olur piç. 2 3 saat aglayıp kendimi böyle bir seyin olmayacagına gaydurugubbak cemile diye birinin olmadıgına tam inandırırdım ki yeniden gelir aglatırdı. neyse aradan günler gecti artık inandırıyorum kendimi bunun yalan olduguna falan. halamıda kandırmıs ; bi gün geldi yine gaydurugubbak cemile geldi evleniyosunuz yarın dedi. bende tabi artık daha tecrübeliyim inanmıyorum hasiktir lan ordan dedim. inanmıyosan halana sor dedi. halamda kücükken en sevdigim insandı amk annemden bile cok severdim . insanın en sevdiginden de kazık yemesi ne zormus amk. gözlerime baktı evet dedi; bu iş yarın bitiyor. kücücük dünyam basıma yıkıldı amk o an.her sey bir anda karardı.dedim ki adaletini sikeyim dünya; zaten büyüdüğümüz zaman hic bir seyden tat alamayacağız, bari su çocukluk yıllarımda beni üzmede hayal dünyamda mutlu mesut bir çocukluk gecireyim. ama yok amk yok olmadı işte.
annem ve babam ayrılmış, biz anneannemgile taşınmıştık. annem ve babam akraba olduğu için iki taraf birbirine düşman oldu neredeyse. babamdan dolayı ablam ve ben ne yapsak göze batıyorduk. benim derdim ise başkaydı. anneannem komşuya oturmaya gitse diye gözünün içine bakardım. gider gitmez dolaptan anlayamayacağı sayıda domates aşırıp yerdim. hayatımda hiç bu kadar yediğim bir şeyden tat almamışımdır. gözüm muzda kivide falan değildi. yoktu zaten. elma, portakal falan ilgimi çekmiyordu nedense. gizlice yediğim o domateslerin tadını anlatamam. daha sonra ayrı eve çıktığımızda kendi dolabımızdan ilk domates yeyişimi unutamam mesela.
Eski evimizin karşısında kaldırımda yaşıtım olan çocuklarla oturuyorduk, 6 yaşındayım. Kızın birinin elinde mısır var, bir başka kızda beni göstererek "verme buna bunlar kürtmüş annem dedi" dedi. Bende şaşırmıştım ilk kez böyle birşeyle karşılaştım, ne olduğunu bilemedim ama ayrı koyulmak diğer çocuklardan üzmüştü beni. Buda böyle bir anımdır.
Gökay adında otistik bir arkadaşım vardı anaokulunda. En yakın arkadaşımdı ve herkes dışlardı çocuğu. Ama biz çok iyi anlaşırdık. Onun uydurduğu belirli bir ezgiyle söylediği anlamsız cümleleri sabahtan akşama kadar canımız sıkılmadan söylerdik.Onunla dost olduğum için dışlanmıştım ama kimin umurunda. Çok eğlenirdik biz. Şimdi nerelerdedir ne yapıyordur çok merak ediyorum doğrusu.
-çeşmeden, musluktan su içerken suyun kazağımızdan içeri akması.
-bisikletim yoktu benim çocukken, babam ve arkadaşları bizim kapının önünde oturmuş konuşuyorlardı bende bir arkadaşımdan 1 tur bisiklete binebilirmiyim diye istemişdim çocukta bana " hayırrrr yaa vermiyorum benim bisikletim vermiyorum" diye bağırmıştı hiç anlamamıştım o zamanlar ısrarda etmemiştim sadece 1 kere istemişdim babamda duymuştu bunları sonra babam acaba bana bisiklet alamadı diye üzülmüşmüdür diye düşünüp üzülmüştüm sonra büyüdük üniversitelere başladık o bisikleti olan çocuk suculuk yapıyor şimdi bazen bizim eve su getiriyor 5. kata kadar güç bela çıkartıyor kar kış kıyamet de olsa getiriyor suratına bakıp " lan orospu çocuğu o zaman bisikletin var diye bağırıyordun bana şimdi düştüğün hale bak amına kodumun oğlu" diyemiyorum.
- 5. sınıfa gidiyordum daha ergenliğin başıydı yavaş yavaş asileşmeye başlamışım sınıf öğretmenimi de çok sevdiğim halde anlam veremediğim bir sinir vardı ona karşı ergenlik işte anlamsız geçen saçma sapan yıllar şimdi olsa ergenlik dönemini next next next der geçerim neyse öğretmenim nasıl anladı bilmiyorum ama yanına alıp bana aramızda bir sorun mu var bebeğim diye sevmişti şok olmuştum nasıl anladı ona sinir olduğumu üstelik hiç bir tepkide vermemiştim herşey yolundaydı bir an annem gibi sevdim o kadını hala severim.
-bir keresinde parkta kavga ediyordum daha 10 yaşındaydım sevdiğim bir kız vardı o da parktaydı şimdi erkeğiz ya ezilmemek gerek ben kavgada uçan tekme falan atıyorum böyle göreseniz bir hareketler bir hareketler tabi filmden ne gördüysem onları yapmaya çalışıyorum sonra iyice gaza gelip dönen tekme atayım derken ayağım kaydı yere düştüm herkes bana gülmeye başladı o sevdiğim kızda orada bana bakıyordu bende gururuma yediremeyip kalkıp canavar gibi kavga ettiğim çocuğa saldırdım yere yatırım kafasını tekmeledim gözlüğü kırıldı burnu kanadı kumu alıp ağzına doldurdum, o an sinir hastası olduğumu anladım, ilerleyen yıllarda 2 kere de doktora gitmişliğim var bu sinir yüzünden.
-sınıfta şişman bir çocukla dalga geçmiştim hocada beni sınıfın önünde rezil etmişti herkes bana bakarken gururuma yediremeyip ağlamıştım.
orta okulda kas erimesi olduğu için tekerlekli sandalyeye bağımlı yaşayan bir kız arkadaşımın sınıfta yalnız kaldığımızda '' benim gibi bir sevgilin olsun istermiydin ? engelli bir insana aşık olabilirler mi sence ? '' diye sorması ve ilk soruya cevap verememem, ikincisini de geçiştirip sınıftan çıkıp hüngür hüngür ağlamam...
biraz tırt olacak belki ama; halının üstünde araba sürerken ağızla fren sesi çıkarmak.. ulan o ne merem bir şeydi ya. bi defa halı lan bu nası fren sesi çıkabilir ki? hadi gaz sesini yine ğaaan ğaaaanaan diyosun da o fren sesi nası olacak? ne diyeceksin ki?.. ğaan ğaaaaan aaaaaan ihhhg mi diy... oha yaptım lan.. vallaha yaptım aynısı oldu. mihehe. şimdi siktim.
annemin verdiği 1 tl ile okula giderdim. sadece yiyecek alabilirdim. içecek alamazdım arkadaşlar ısmarlarsa içerdim ve çok sevinirdim.
bisikletim, kendime ait çocuk odam, uzaktan kumandalı arabam ve bilgisayarım olmadığı için geceleri yatakta sessizce ağlardım. babama söyleyemezdim çünkü o kadar çalışıyor bir de benim sözlerimle üzülmesin isterdim. biz çocukken olgunlaşmışız be abi.
bir gün yine sokakta bilye oynuyoruz benim bilyem yok tabi bi tane cocuk verdi onunkiyle oynuyorum. attım bilyeyi gitti çalılıkların arasına arıyorum arıyorum bulamıyorum amk. çocukta böyle kavgacı ibne orospu cocugu bi tip. bende mülayim salak bi çocugum tabi.öyle korktum ki amk o bilyeyi bir daha bulamayacağım diye. aklımdan 5 saniyede eve gidip annemin cüzdanından 10 kurus calıp kırtasiyeden yeni bir bilye almak geldi. neyse ki sonradan baska bir arkadas bilyeyi bulup çocuğa verdi.
hayır çocuk aklıdır tamam korkar insan ama o kadar korku niye amk? 10 kurus siktiğimin sikindirik bilyesi. böyle sikindirik bir olayın hala aklımı mesgul etmesi nedendir? kücükken sürekli bi seylere zarar vereceğim düşüncesi ve bunun korku dolu bir hal alması niyedir sözlük? sürekli biseylerin bizim dünyamızdan çok çok üstte oldugunu düsünmek.bunlar hep yalnızlıktan ve güvensizlikten oluyor tabi.
veli toplantısı yapılmıştı ilk okulda. herkesin ailesi falan orada böyle çocuklarıyla birlikte. ben tek başıma takılıyorum. babamın çok çalıştığını ondan gelemediğini annemin de şehir dışında olduğunu söylüyorum öğretmenim de dahil herkese.
öğretmenim babamın numarasını istedi. ''kaç toplantıdır gelmiyor bi yarım saatliğine uğrayabilir artık'' dedi bana. söyledim numarasını. 1 dakikalık bi konuşmada öğretmenime ne dediyse artık kadın bir tuhaflaştı.
bi tane basketbol topu tutuşturdu elime spor odasına götürüp, ''hadi oğlum git sen basketbol oyna'' dedi.
neyse, toplantı bitti, en iyi arkadaşım ve ailesinin kantine gittiğini gördüm. takip ediyorum arkalarından. gidip bir şeyler aldılar birlikte oturup yediler falan. o sıra bayağı üzülmüştüm. gece yatağın altında gizli gizli ağladığımı hatırlıyorum.
ailem nefret ediyormuş benden sonradan öğrendim ben tabii bunu. son çocuk. olmaması gereken evlat. sonra çocuk neden hiç mutlu değil...
olmayan detaylardır. çocukluğum mükemmel idi. benim kadar mutlu çocuk yokmuş annem öyle diyor. ki resimlerden ve hatırladığım kadarıyla kusursuz bir çocukluğum vardı. büyümeyeydim iyiydi.*
