bayram günü cepteki bütün parayı torpil, kız kaçıran gibi patlayıcılara harcadıktan sonra hoşlanılan kızın evinin önündeki cıvık çamurun içine 3 tane torpil birbirine bağlanarak yerleştirilir. fitiller yakılır ve saklanılır. tam o sırada hoşlanılan kız ve annesi güzel mi güzel elbiseleri ile dışarıya çıkarlar. ve bum. torpil patlar. kız ve annesi çamur içinde kalır. bununla kalmaz arabaları ve apartmanları da üçüncü kata kadar çamurla kaplanır. ben ise ağzı açık bir şekilde ''wtf'' edası ile şok içinde kalakalırım.
dedemin dukkaninin oglen yemeginde olsun veya kisa bir is icin bir yere kadar gidilecek olsun, bilemedin cumaya gidilirken kapinin kitlenmemesi sadece onune bir sandalye ( tahta sandalye ) konularak gonul rahatligiyla her yere gidildigi gunler.. yasadigim ilde bakin ilde diyorum kasaba degil, ilk sigaraya basladigimda sokakta tanidik gormekten icememem su aralar batinin ucunda ama diyarbakir a donen cocuklugumdaki sehri ozlemek.
bazıları akla geldikçe gülümseten olaylardır. şöyle ki daha ilkokul 1'e giderken mahalledeki yaşıtım bir kızla iddiaya gireriz kim daha hızlı bisiklet sürecek ve belirlenen noktadan dönüp başladığımız noktaya gelecek diye. 3 blokluk mesafe gidilip geri gelinecek.** sanırım yeni taşınmışlardı mahalleye ve hafiften hoşlanıyordum kızdan ama hırsım sağ olsun hiç kolaylık sağlamadım kıza. gidebildiğim kadar hızlı gittim. kızda çok hırslıydı ve beni tam geçmek üzereyken yanıma geldiğinde birbirimize dönüp göz göze geldik. hani filmlerde slow motion efekti olur ya. işte tam öyle bir an. kız bana gülümserken gözlerini gözlerimden çekerek önüne bakmaya başladı. içimde kelebekler uçuyordu o an. saliseler sonraki olay yaşanmasaydı belki bir aşk doğacaktı ama ne yazık ki o slow motion anında pat diye bir şey çarpıp patlamasın mı kızın alnında. kız o şok ile bende gülmekten yere düşmüştüm. hoşlandığım ve yarış yaptığım kızın kafasına eşek arısı çarpıp kızın kafasında patlamıştı yüzü pislik içerisindeydi. kızın tepkisi kötü oldu tabi. tokadı yemiştik.
dedemin ciftligine gitmemiz...sabahtan bir kuzu ile arkadas olup oglene dek onunla oynanmam. oglen uykusuna yatirilis.... uykudan kalkinca kurulmus sofrada kuzu tandir, salata vs yemem....karnim doyduktan sonra da sabah yarenlik ettigim kuzuyu aramam.... bulamamam... arkadasimi yemisim yahu...
bize asmasından kestiği üzümleri veren amcanın 6 şubat tarihinde yağmurlu bir günde cenazesinin kaldırılmasıydı.
Ölüm ve cenaze gerçeğiyle ilk yüzleşmem olmuştu.
Bu soğuk ve yağmurlu havada, çamurlu toprağa, bembeyaz kefenler içerisinde nasıl yatıracaklardı?
bir yastık veya battaniye koyulamaz mıydı?
karşı apartmanda bir aile anahtarını evde unutur.ve ultra gerizekalı orospu çocuğu üst kattan çocuğunu sarkıtarak eve girip kapıyı açtırmasını sağlamak amacıyla çocuğa halat bağlar.bu hadise 6.katta yaşanır.5.kata girecek ve kapıyı açacaktır çocuk.tüm ayrıntılarıyla hatırlamadığıma göre çocuk düşüp ölmemiştir heralde.ama bu ben de büyük bir travma etkisi yaratmıştı.nasıl olur ya nasıl küçücük çocuğu öyle bir tehlikeye atarsın be adam.
küçük yaşta yaşanan ve hafızalara kazınan olalardır. başımdan geçen bir örnekle açmak gerekirse; ilkokul çağındayken komşumuz olan ve kuyumculuk yapan ahmet isminde bir amca vardı. bizim oralarda "kuyumcu" yerine "altıncı" denildiği için adamın adı "altıncı ahmet" olarak anılırdı. tuhaf olan ve beni aslını öğrendiğimde dumura uğratan olay ise adamın adının 4.murat vs gibi 6. ahmet olarak agıladığımı öğrendiğim andır.
