nedendir bilinmez hala dalmaçyalı cinsi bir köpek görünce heyecanlanıyorum, öyle yer edinmiş beynimde. akabinde (bkz: kemalettin tuğcu) tabi, annemde serisi vardı, o nasıl bir dram, eziyettir yarabbi. tabi dağarcığıma peksimet kelimesini katan robinson crusoe yi, aya, adaya, derinlere, denizlere, göklere, gönderen jules abiyi es geçemeyeceğim, bir de oliver twist vardı lan. bak onu da unutmayayım.
Kaşağı. Çok üzülmüştüm lan o ölen çocuğa. Kaşağıyı kıran ipneye de ne saydırmıştım. Ömer seyfettin' i de es geçmemiştim aslında.
Hiç mi utanmıyordu? benim gibi küçücük çocuğu üzmeye. *
