sokakta yürürken çevremde gördüğüm taşları allah'a isyan etmeleri ya da ağır günahlar işlemeleri sebebiyle cezalandırılarak taşa dönüştürülmüş insanlar olduğunu düşünmek.
küçükken; özellikle akrabalar ve mahallenin ablaları "seyir beni ne kadar seviyorsun?" diye sorunca elimi kocaman açıp "inşaat kadar" derdim. evet itiraf ediyorum o zamanlar dünyadaki en büyük şeylerin inşaatlar olduğuna inanıyordum. *
-( #4019036 )*
-akşam ezanından sonra çocukların şehit kafalarıyla top oynadığı.
-akşam ezanından sabah ezanına kadar "iyi saatlerde olsunlar"ın serbestçe ortalıkta dolandığı.
-beykoz yeniköy arası motor ışıklarının akşamları, motoru kullanan abilerin babayı tanıdıkları için yanıyor olması.
batman(çizgi film karakteri olanı) batmanlı sanmak, bizimkiler dizisinde bizim sülalenin oynadığını düşünerek ağzı açık izlemek, çift katlı otobüslerde alt katta fakir üst katta zenginlerin oturduğunu düşünmek.
ormanda zıplayan jack i göreceğime inanmak ve babamın önden yürümesi için ağlamak
yağmur altında birkaç saniyeden fazla kalınca başına yıldırım düşeceğini sanmak
her uzun saçlıyı satanist zannetmek
bir özel gücü oldğunu ama keşfedemediğine inanmak.
