öldürür kedi,köpeğe dağıtırım demem.çocuğum yok,nasıl abilik ablalık duygusu varsa annelik,babalık duygusu var ve o duygulara göre hareket edersin.sonuçta senin çocuğun. eğer çocuğunun eşcinsel olmasını istemiyorsan çocuk yapma.
Asıl yapılması gerekenler gibi yapardım, bu durum iki sebepten kaynaklanabilir genetik ya da psikolojik.. Eğer yaşı küçük ise doktora gider genetik bir sorun olup olmadığını öğrenirdim. Eğer sorun genetikse kabullenir ona bir psikolog eşliğinde elimden geldiğince önüne çıkacak engeller ve baskılar için destek olurdum. Yok eğer psikolojik ise yine psikolog yardımına başvururdum. Geçici bir süreç olup olmadığı ya da neler yapabileceğim hakkında. Her türlü normal abartısız karşılardım. Hatta bu konuda sıkıntı yaşarsa çok daha özgür olabileceği bir ülkeye bile gidebilirim.
kul kınadığını yaşamadan ölmezmiş, çok büyük konuşuyorsunuz sayın yazarlar. Elbette hiç hoş bır durum değil, Allah kimsenin başına vermesin, ama böyle burada emin şekilde, adeta dalga gecercesıne ileriye yönelik kesin konuşamazsınız.
gerici kafa yapısına sahip milletimden çekeceği var olduğundan dolayı elimden geldiğince yanında olmaya çalışırdım. bir bakıma onun dayanağı olduğum için kesinlikle sırt çevirmek gibi bir saçmalık yapmazdım, neyse odur. karşı çıkacağımdan da değil, zorla vazgeçirecek halim yok zaten.
Çocuğun kız olursa naparsın?
Çocuğun erkek olursa naparsın?
Çocuğun trans bir birey olursa naparsın? Bence bu soruların hepsinin cevabı aynıdır. Çocuğun kız erkek veya trans olması neyi değiştirir? Kız veya erkek çocuğuna cinsiyetine aldırmaksızın saf merhamet ve sevgi ile yaklaşan çoğu aile trans çocuğuna toplumun kural ya da yönemlilerinin belirlediği şekilde yaklaşıyor. Aileler önce bu durumun normalliğini kabullenmeli. Mesela farklılıkları kabullenmek değil onları farklı görmemekte.
türkiye'deki lgbt bireylerin ailelerini konu alan 'benim çocuğum' belgeselinde annelerden birinin sözünü hatırlatmıştır: 'elalem mi, çocuğum mu?' tabii ki çocuğum'. ben de çocuğumu seçerdim. saygı duymakla yetinmezdim. kendi olsun diye, mutlu olsun diye, farklılıkların ve çeşitliliklerin sevilmesi ve saygı görmesi için ona sonsuz destek olurdum.
Çocuğum falan yok, ama olsaydı eğer, ve mesela gay olsaydı, onu hor görmezdim, aşağılamazdım. Ona destek olurdum.
Onlarda insan, tercihlerinden dolayı kimseyi aşağılamak kimseye düşmez. Tercihinden dolayı kızını, oğlunu reddeden çok insan var, tamam kabullenmek zor gelebilir ama ne olursa olsun canından bir parça.
Sırf tercihinden dolayı oğlunu kendi elleriyle öldüren babalar var, çok mu doğru bu sizce?
"Aa nasıl yapar böyle bir şeyi?! Geberesice!" tarzı düşünceler o kadar iğrenç ki. insan onlar insan. Sokun şunu kafanıza artık, onlarında duyguları var. Ne gay ne de başka bir şeyim ama Allah'ıma şükürler olsun empati yeteneğim var ki onları bazı insanlar gibi yerin dibine sokma çabasında değilim. Uzak durursunuz olur biter.
öncelikle konunun açıklaması için şu alıntıyı kullanmamda fayda var:
"eşcinsellik bir tercih değildir, insan eşcinsel olmaz, eşcinsel doğar ve sonradan eşcinsel olduğunun farkına varır. eşcinsellik bir hastalık ya da psikolojik bozukluk değildir. bilimsel olarak insanda xx - xy kormozomları arasındaki karmaşadan meydana gelen bir sebepten ötürü böyledir. dolayısıyla bir insan sonradan eşcinsel olamayacağı gibi onu tedavi etmek ya da heteroseksüel yapmak imkansızdır."
şimdi kendi yorumuma geçeyim: toplumda halen daha (evet ne yazık ki halen daha eşcinsellik tepki alıyor ve hakkında insanların yanlış bildiği çok şey var) eşcinsellere karşı bir önyargı olduğu için çocuğumun hayatında bazı zorluklar olacağı için üzülürdüm, bakın üzülmemin sebebi çocuğumun eşcinsel oluşu değil dikkat ederseniz. ona daima destek olurdum, erkek/kız arkadaşlarıyla tanışmak, onları da yakından tanımak isterdim. benim için önemli olan şey onun mutluluğu olurdu. onun kendisini konforlu hissetmesi için yapmayacağım şey olmazdı sanırım.
zaten eşcinsel insanlara darbeyi toplum vuruyor, bir de aile vurmasın. toparlayın kendinizi. çocuğunuz o sizin, öldürecek misiniz?
Cinsel kimliğini sağlıklı bi sekilde oturtabilmesi için elimden geleni yapardım, geyse erkek arkadaslarını yakından tanımak için zaman ayırırım lezbiyense de kız arkadaslarını...
yolda bir adamla karşılaştık. adam bize 'oğlun ne iyi sakso atıyormuş. bizim çocuk çok methetti, bana da atar mı?' dese, ne cevap verirsiniz. bu duruma üzülmez misiniz? kendinizi kandırmayın.
