fedakarlık yapan anne babadır. yıllarca borç harç okuturlar çocuklarını. çocuklarıysa günü geldiğinde kendi hayatını kurup gider.
elde var minnettarlık, ödenemeyecek vefa borcu.
ikisinin farkını örneklersek, devlet hastanesi ile özel hastane arasındaki ilişki örneği güzel olur. devlet hastaneleri içinde mükemmler vardır fakat genelde kalabalık olurlar ve ilgi azdır. özel de ise çok sıra olmaz ve ilgilenirler uzunca çünkü karşılığını alırlar*. üniversite bazında bakarsak çok belirgin bir fark vardır, devlette aynı hoca anfide 200 kişiye anlatırken özelde 50 kişiye anlatır*. kısaca, fedakar anne babadır.
iki kat daha fazla çabalayan anne babadır. peki neden? geleceği iyi olsun diye. sonuç? kimi anne babasını ömürlerinin sonuna kadar el üstünde tutar kimi ise aramaz sormaz. işte hayırlı ve hayırsız evlat ayrımı diye buna denir.
