nihayetinde insan ve dolayısıyla da insana ait ne kadar dengesizlik, tutarsızlık, çelişki, ihtiras varsa bir ilişkiye bulaşıyor. istediğiniz kadar "be yourself" nasihatleri verin millete, terane arkadaşım. çağımızın en büyük sıkıntısı "güvenmek" anlamındaysa ve insan güvenemediği birisiyle de bir şeyleri paylaşamıyorsa ilişkilere ömür biçmek, elde mezuro ile ne kadar uzun diye ölçmek yersiz.
hatta mümkünse ilişkilerinize hiç başlamayın. bakın, o zaman bir ihtimal uzun sürebilir. başladıktan sonra çorap söküğü gibi gelip de ayrılığın eşiğine atıveriyor sizi hemen her konu. kadınlar fazla sahiplenici, erkekler fazla ilgisiz oluyor hemen her ilişkide. "dünya üzerinde başka hiç bir ortaklık yoktur ki sürdürebilenine hiç bir ödül verilmemesine rağmen sürdürmek adına hayatlar feda edilsin, hayatlardan feda edilsin." diyordu bir kitabın önsözünde bir yazar. bu da nihayetinde durumumuzu özetliyor.
