tıpkı futbol takımında olduğu gibi sürekli konuşulan, popüler taraftar grubudur. birçok takımın birçok taraftarı vardır ancak fenerbahçe taraftarı takımına gönülden bağlıdır. ya da gönülden bağlı taraftar sayısı diğer kulüplere nazaran fazladır. asıl önemli olan da taraftar sayısı değil, takımına destek veren taraftar sayısıdır. gitmesek de görmesek de taraftarları olsa ne olur olmasa ne olur.
80'lerde çoşan bu takımın şimdinin orta kuşak insanlarına büyük etkisi olmuştur. türkiye'de çok popüler olmayan futbol sürekli konuşulur olmuştur. bu kuşağın evlatları da takımlarına bağlı bir taraftar grubunu oluşturmuştur.
haftasonlarını iple çekerler. takımları yenilirse bütün hafta huzursuzdurlar. takımlarının başarısı için kombine bilete diğer takımların 3-5 katı paralar ödemeyi kabul ederler. maç biletleri diğer takımların 3-5 katıdır, yine de maça giderler. çünkü fenerbahçe olmadan yaşayamazlar. ancak bunun bir oyun olduğunu da unutmamak gerekir ki, diğer takımın bazı taraftar grupları gibi tek marifeti beste yapıp koca gün yatmak değildir. bu yüzden elbette sürekli beste yapmaları beklenemez.
ulu önderin izinden giderler. her türk gibi vatanına, milletine bağlıdırlar. stadlarında atatürk'ün resmini görmekten gurur duyarlar.
arkadaş ortamlarında futbol tartışılıyorsa, çoşmaları yadırganmamalıdır. çünkü takımlarını çok sevmektedirler ve konu takımı olunca hararetlenmektedirler. bu demek değildir ki, kendilerini diğerlerinden üstün tutuyorlar. elbette ki, her takım taraftarı kendi takımının iyi olan bildiği özelliklerini ön plana çıkarır. ama günümüzde takımlarının finansal alanda büyümesi ve önünün açık olması, bir kıskanma duygusu getirir herkese.
stadda açılan bir pankart üzerine bunlar ayrı bir cumhuriyet kurmaya çalışıyor diyenler bile olmuştur. geyik için değil de gerçekten ayrı bir cumhuriyet kurmaya çalışıyor bunlar diye düşünen zannetmiyorum ki olsun ama varsa zihinsel yeterliliğinden şüphe etmelidir. (bkz: ilhan cavcav) buradaki tek amaç birlik beraberlik içinde olduklarını dosta düşmana göstermektir.
sarı lacivert renklere aşıktırlar. üzerlerinde bu renkleri taşımaktan büyük bir haz alırlar. bundandır ki, kimse böyle bir yönlendirme yapmadan, kadıköy maç günleri sarı laciverte bürünür. bu da bir adet haline dönüşmüştür. ancak burada bile tahrik unsurları oluşmadan başka takım formalarını giyenlere de bir taciz olmaz. en azından bunu gerçek taraftar kimliği ile değil bir anlık gaflete düşen insan kimlikleriyle yapmışlardır. bunu bütün taraftarlara mal etmek yanlıştır ki beşiktaş'ta ve mecidiyeköy'de de aynı olaylar hatta alası yaşanmıştır ama bu da o takımların tüm taraftarlarına mal edilmemiştir.
bu taraftarlar takımlarınınn son durumunu bilmezse rahatsız olurlar. sürekli takımı takip ederler. bu sebepten de maçlarının ertesi günü gazete satışları patlar, tv programları reytigleri artar vs.
bunlar dışında laf sokmalar, alay etmeler gayet doğal olduğu gibi her taraftarda olduğu kadar vardır. ama diğer takım taraftarlarını, tuttuğu takımlara göre değerlendirmezler. en azından diğerleri kadar.
en belirgin özellikleri olarak, takımlarına daha bağlı olmaları, takımın maçlarına ilgili olmaları ve taraftar ürünlerini daha çok kullanmaları gösterilebilir.
