biraz iddialı bir düşünce. yok olmasından ziyade, güç ve karizma kaybetmesi denilebilir. örneğin, bundan yaklaşık 9-10 sene önce, galatasaray veya başka bir büyük takımın bursaspor, gençlerbirliği, manisaspor, vb. gibi takımlarla maçı olduğunda, büyük takımların oyuncuları bile kafasında "nasılsa bu maçı kazanırız." gibi düşüncelerle sahaya çıktığı için büyük takımlar ligi hep domine etti. fakat bunun gerçekleşmesindeki en önemli faktör; forma için oynayan futbolcuların varlığıydı. şimdi ise "forma" ve "arma" için oynamak diye bir olgu olmadığından, bu tür olaylar gerçekleşmiyor haliyle. galatasaray'ın, bir zamanlar anadolu takımlarıyla oynadığı maçlarda aldığı 1-0'lık galibiyetlere bile kızdığımı hatırlarım. ulan şu takıma 1 tane mi atabildiniz diye. şimdi, bir antalyaspor, bir manisaspor, bir bursaspor karşısında galatasaray veya diğer takımlar, sahaya sanki beraberlik için çıkmış gibiler ve o 1 puanı aldıklarında teselli buluyorlar.
