ilkokul ve ortaokulun değişmez eğlencesidir. teneffüs bitiş zili çaldığı zaman veya boş ders olduğu zaman sınıf başkanı tahtaya kalkar ve konuşanları yazmaya başlar. kıl bir başkan varsa yanmışsınız demektir. tahtaya konuşanları yazar üstüne bir de çarpı ya da artı artık allah ne verdiyse yazar. sonra da hoca gelene kadar silmez şerefsiz. hoca da sert birşeyse ki genelde öyle olur sonra seyreyleyin gümbürtüyü. bir de silinme olayı vardır. tahtaya yazıldığın zaman 2 dakıka uslu durursun başkan da insafa gelerek seni siler ama ne silme... kimisi önce çarpıları siler yavaş yavaş, ağırdan alır ki hoca geldiğinde dövecek biri olsun. bir de harf harf silme vardır ki hiç demokratik değildir. adın ali ise hemen silinirsin ama abdurrahman ise yandığının resmidir. bazen hocalar ders anlatırken başkanı kaldırır o zaman yazdırır. direktifleri de kendi verir.
bu bir daha o tahtadan silinemeyeceğiniz anlamına gelir çünkü siz hocanın özel konuğusunuzdur. ya ders sonunda sözlüye kalkarsınız ya da bikaç tokat yeyip öyle gidersiniz evinize. insana o zamanlar çok koysa da şimdi bunları hatırladığımızda yüzümüzde anıların getirdiği bir tebessüm oluşur ve "keşke yine o heyecanı yaşasam" deninir.
