hayatında bir boşluk olan insan dine inanır, yani hayatı anlamlandıramadığı yerde kader devreye girer. yani aslında ateistler değildir boşlukta olan.
şimdi;
zeka seviyesi arttıkça insanlar daha derin düşünürler, her şeyi kadere bağlamazlar gerçekleşen
olayların asıl sebebini öğrenmek için direnirler. bu da onları dinden daha uzak tutar.
ha belki de işin içinden çıkamazsa, en radikal dinci de bu kesim olabilir, nitekim aklındaki sorulara yanıt veremez hale geldiğinde, o boşluğu doldurmaktan başka çaresi kalmaz ve dine sarılır.
sonuçta, insanın tüm inançları, hareketleri bir ihtiyaçtan doğar. insan neye ihtiyacı varsa, ona inanır, nasıl işine geliyorsa öyle yapar.
işbu sebebten çok fazla sorgulamak doğru değildir nitekim ne kadar dönersen dön kuyruk arkandadır!
